MOMyself

MOMyself

It feels like there was the “me” before I had kids and the “me” after. Not only that but after each and every birth of one of my baby girls I totally felt had to find myself all over again.

Having a baby, giving life to a beautiful tiny helpless human and bringing it into this world, and then caring for it 24/7 giving it everything you’ve got is so intense. What that does to your body, you’re mind, to your whole being. It’s all most indescribable. It puts everything upside down and inside out. For a while there the “me” became a “we”. The sense of “self” was scrambled. And all doh after giving birth I turned in to a “me” again… but it doesn’t feel like that at all. That connection to my baby is still there and feels as strong as ever, especially the first 6 months. I am the MOM to someone very special now! And being a mommy is making it impossible for me to remember who I ever was before this little being of mine sprung into life inside my belly. Which by the way, obviously must have rewired this brain of mine in some way. I don’t recognize myself anymore.

And then slowly but surely the dust settles after 7 months or so and I’m starting to get to know myself again. Finally, I can see the new shape of “Myself” again through the new all costuming role of MOM.

And I’m still there! It’s still ME! With the same passions, likes and dislikes, fears, talents, hopes and dreams and everything! But just with a few little extras.

Extra love, extra cuddles, extra responsibility, extra milk, extra patience, priorities and a whole new set of extra hopes and dreams. You’re a MOM but still your Self! And right now I feel like MOMyself!

Recognizing who I am aside from the mom role gives me the strength and clarity to see past the things I want as a mom and gives me the space to feel like an individual And decide what I want to do besides being a mother. Because being a MOM doesn’t mean I can’t have a successful business, be independent, have hobbies, be creative, travel, do sports, feel sexy, powerful, smart, feel like I can do anything I want. Setting an example for my girls! Because I CAN do all that and still be there for my babies almost full time… Even on a working day (3 to 4 days a week) I am with them 18 hours a day! The power of co-sleeping, having a family business, mom/dad equally shared tasks, and working from the home! I want to have it all!

Yes, I am proud to be a mother of 3!
But I am much more than that.

Here is a photo series I did with photographer Wouter Keuris.
So happy I did this shoot with him! We talked a lot about Photography, the wedding-buzz and we had a great time during the shoot! It made me feel like an autonomous person without a baby or kid attached to me for a few hours. I felt like a whole person again, empowered! Not the same as before… but that’s ok. I’ve grown, I’ve learned, I’m getting to know my new MOMyself for the third time. I’m embracing the new me! Never felt so at peace with myself.

Are you a mom? How did you experience that?  Did having of having baby’s changed you in some way?

Photography: Wouter Keuris
Retouche: Jolanda Marti

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

MOMyself

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Recipe for fun!

Recipe for fun!

Read this blog in English

Ever wonder why kids go mad as soon as they come anywhere near sand!? Just dive in there with them and you’ll find out!
Play as if you were 5 years old. Just dive in there with them! Run, jump, dance, kick it, run it through your fingers and yo crazy until you’re totally out of breath. Then fall down laughing and feel the endorphins take over. That’s is why.

That’s exactly what we did on an evening this summer when there was a huge fire in this big waste/plastic-recycling factory in Amsterdam and we had to flee because the black toxic smoke was covering our village. We jumped in our van and just drove away from the smoke-polluted zone. We had no idea where to go so we just headed towards the Dutch coast until we landed on a beautiful dunes area where we could relax and wait until the fire was under control. And we had a blast! We ended up sleeping at my parent’s house because it took a bit longer to put out that big fire over there, but we had a wonderful weekend anyway!

When we came back home the black smoke was gone and it already had rained so that purified the air a bit. We ventilated and cleaned our house thoroughly and no harm was done to our little house and garden. But still so sad to think how much pollution went up in the air during that fire. I hope no one was harmed or breathed too much of that toxic air that weekend.

Anyway, we took a bad situation and turned it around into a beautiful sunny sand-filled day!
The conclusion of this weekend: The best recipe for fun anytime anywhere: Just add some sand!

Lees deze blog ook in het Nederlands ↠ read this blog in Dutch

Ooit afgevraagd waarom kinderen los gaan zodra ze ergens in de buurt van zand komen!? Duik er zelf in met je kinderen en dan snap je waarom! Ren, spring, dans, schop erin, laat het door je vingers glijden en ga helemaal los totdat je compleet buiten adem bent. Val dan lachend neer en voel hoe de endorfines het overnemen. Dit is waarom.

Dat is precies wat we deze zomer deden toen er een enorme brand was in een grote afval / plastic-recyclingfabriek in Amsterdam. We moesten vluchten omdat de zwarte giftige rook ons ​​dorp bedekte. We sprongen in ons busje en reden. We reden gewoon weg van de rookverontreinigde zone, geen idee waar we heen moesten maar het enige wat we wisten is, overal liever dan hier. Dus reden gewoon richting de Nederlandse kust totdat we op een prachtig duingebied landden waar we konden ontspannen en wachten tot het vuur onder controle was. En we hebben een fantastische dag gehad! We sliepen uiteidelijk bij het huis van mijn ouders omdat het wat langer duurde om dat grote vuur daar meester te krijgen. Hoe dan ook hadden toch een geweldig weekend!

Toen we thuiskwamen was de zwarte rook verdwenen en had het al geregend, zodat de lucht een beetje werd gezuiverd. We ventileerden en reinigden ons huis grondig en er was geen schade aangericht aan ons kleine huis en tuin. Toch best triest om te bedenken hoeveel gif en vervuiling de lucht in is gegaan tijdens die brand. Ik hoop dat niemand dat weekend teveel schade of teveel van die giftige lucht heeft ingeademd.

Hoe dan ook, we namen een slechte situatie en veranderden het in een prachtige zonnige dag vol zand en liefde!
De conclusie van dit weekend: Het beste recept voor plezier altijd en overal: Voeg gewoon wat zand toe!

Photography: Michiel Fook & Jolanda Marti

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Recipe for fun!

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Teach them in experiences

Teach them in experiences

Read this blog in English

From which would you prefer to learn?  By only reading about it, or by experiencing it yourself? Wich one would make a profound impression on you which will stick to you for the rest of your life!?

I  really like to read books about adventures, foreign cultures, interesting people and beautiful landscapes, history, and nature all over the world and dream away and soak up all those stories and knowledge. But I LOVE to have adventures myself, visit foreign cultures, meet interesting people and see beautiful landscapes and discover nature all over the world myself. And I especially love to do that together with my kids. Stimulating them to climb every mountain (or tree) life, and look into this world with an open mind full of wonder and curiosity.

So take your kids by the hand or take them on your back, show them every aspect of this beautiful, harsh, inspiring, scary, complex world and life! There is so much to discover out there, better start young!

Lees deze blog ook in het Nederlands ↠ read this blog in Dutch

Ik vind het heerlijk om weg te dromen met een mooi boek over avonturen, vreemde culturen, interessante mensen en prachtige landschappen, geschiedenis en natuur over de hele wereld. Maar er gaat niets boven het zelf avonturen beleven, buitenlandse culturen bezoeken, interessante mensen ontmoeten, prachtige landschappen zien en de natuur over de hele wereld zelf te ontdekken. Ik vind het vooral leuk om dit samen met mijn kinderen te doen. Om ze te stimuleren elke berg (of boom) in dit leven te beklimmen, en deze wereld in te kijken met een open blik vol verwondering en nieuwsgierigheid.

Hoe zou jij het liefste de wereld ontdekken? Door er over te lezen, of door het zelf te ervaren? Wat je zou een diepe indruk op je maken die je de rest van je leven bij zal blijven!? Neem je kinderen bij de hand of draag ze op je rug, laat ze elk aspect van deze mooie, harde, inspirerende, enge, complexe wereld en het leven zien! Er is zoveel te ontdekken, je kunt niet vroeg genoeg beginnen!

Photography: Michiel Fook & Jolanda Marti

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Teach them in experiences

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

Dat elke zwangerschap anders is dat weten we allemaal wel… maar iets weten of ervaren is toch iets anders. Ik mag gerust zeggen dat ik deze derde zwangerschap ietsje (boel) heb onderschat. 

Been there, done that… doe ik er wel gewoon even bij. Uuuuh, nope. Dus niet. En nu met 38 weken zwangerschap besef ik me dat die “zwangerschap bubbel” die ik twee keer eerder heb mogen ervaren, dat gevoel van “ik ben er klaar voor, laat maar komen” er gewoon niet is.

 

De bubbel

Het zal vast voor elke zwangere anders zijn en anders worden ervaren, maar bij mij is de bubbel een soort van state of mind waarin je beland in de laatste weken van de zwangerschap. Een zone waarin tijd vertraagd en je hoofd niet alles meer helder registreert. Meer omdat het allemaal niet meer belangrijk is. Je laat alles los. Daarmee ook enige angst of negatieve gevoelens naarde bevalling toe… sterker nog, je krijgt er zin in, het verlangen naar je baby word groter dan de huivering om te moeten bevallen. Je wilt je kindje in je armen, en vooral ook uit je buik.

Op het moment dat bij mijn vorige twee zwangerschappen de weeën begonnen, zat ik zo diep in de bubbel dat mijn lichaam kneiter veel endorfine aanmaakte! Met andere woorden, super fijne bevallingen gehad waarin ik alles aankon en alle weeën zonder problemen kon handlen.

 

Wanneer dan?

Maar nu… 38weken zwangerschap en geen bubbel, geen relaxte laat maar komen state of mind. Ik ben me pijnlijk bewust van alles waarin in mijn lichaam gebeurt en straks gaat gebeuren.

Als op een middag mijn kleine meisje in mijn buik draait en van buiten af zie ik de vorm van elleboogjes, voetjes, billletjes en scheenbeentjes… Ik voel haar draaien tegen mijn darmen, duwen tegen mijn ribben en drukken in mijn bekken. En opeens voel ik niet alleen vertedering en liefde… Tot mijn spijt komt er inneens het bezef dat er iets in mij leeft, iets groots, iets enorms, en dat iets drukt op al mijn organen…en dat iets moet er straks uit! Ik voel lichte paniek opkomen. Mijn hart slaat op hol mijn keel knijpt dicht en ik krijg bijna geen lucht meer! En plotseling schrik ik van mijn eigen gedachtenstroom. Dit voelt zo naar en eng, ik herken mezelf gewoon even niet meer. 3 zwangerschappen en voor het eerst ervaar ik zulke nare emoties bij mezelf. Van de schrik ben ik in een klap weer nuchter, dit slaat nergens op. Een paar keer diep ademhalen. Mijn hart bonkt nog na, en langzaam voel ik de adrenaline wegebben.

 

What is happening!?

Ik ga bij mezelf na. Waarom sta ik er nu zo anders in dan de vorige twee keer? Misschien is het wel dat ik ook geen tijd en ruimte in mijn leven maak om in die bubbel te komen. Ik ben zelfstandig ondernemer, dus dan ga je wat langer door… ik heb al twee lieve meisjes rondrennen, en daarnaast nog een mega verbouwing van onze hele bovenverdieping.

Nu gaan de meisjes al erg vaak naar de opa’s en oma’s en doe ik het lichamelijk heel rustig aan… in mijn hoofd is het een ander verhaal.

Ik “moet” zoveel van mezelf, en dat is normaalgesproken niet erg. Omdat ik die dingen allemaal graag zelf wil doen. En dan moet je jezelf af en toe puschen… Maar ik merk dat wat ik de laatste tijd van mezelf verlang niet realistisch meer is met 38 weken in een 3e zwangerschap.

 

Ik “Moet”…

De checklist is oneindig en veel dingen daarop zijn op dit moment totaal onnodig.

Ik “moet” nu helemaal niet elke dinsdag een vlog online zetten… zoveel volgers heb ik toch nog niet op dit moment. Dat kan ik ook wel weer oppikken na de kraamweken.

Ik “moet” nu niet naar alle feestjes en verjaardagen waar we worden uitgenodigd. Lichamelijk is dat niet meer te doen.

Ik “moet” nu niet perse een enorm moestuin aanleggen in de tuin. Dat kan ook later.

Ik “moet” nu niet onze hele financiën gaan checken en regelen. Dat kan ik uitbesteden, het lukt mij gewoon niet meer.

Ik “moet” nu niet perse mijn website alle social media up to date houden en iedereen intensief volgen. (Hoe leuk ik dat ook vind)

Ik “moet” nu niet perse allemaal leuke dingen te doen mijn andere twee liefe meisjes. (Ja, deze doet wel pijn) Maar dat gaat nu even niet. Ik ben zo moe… Ze mogen bij mij komen knuffelen en kroelen, en praten en Haley mag zelfs bij me komen drinken… meer heb ik niet te bieden op het moment.

Ik “moet” niet, ik moet niet ik moet niets!

Tijd om prioriteiten te stellen en de druk die ik zelf op mij leg te verlagen. Beseffen dat 90% van deze dingen niet “echt moeten” maar dat ik die druk die ik voel door mij zelf gecreëerd is. En ik dus ook zelf kan wegnemen… Tijd om twee versnellingen terug te schakelen. Ik rond nog enkele projecten rustig aan af en dan eerst maar even een klein meisje op de wereld zetten.

Hoog tijd voor die zwangerschap bubbel die maar weg blijft… Als het niet vanzelf komt, dan blaas ik wel een bubbel om me heen. Ook goed. x

 

Photography: Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Een Gelukje!

Zo. Erg. Moe.
Vitamine tekort? Overwerkt? Te veel gereisd? Misschien moet ik meer sporten?
hmmm, ben ook al dagen misselijk… Ja vitaminen tekort, dat zal het zijn. Juicen, ja dat gingen we doen, en daarnaast een tripje naar de drogist voor even een head-start en ik zit op de bank met een super-booster vitamine kuur van 7 dagen met shit loads aan caffeine, taurine en alle mogelijke vitamines en mineralen die ze maar in een klein flesje konden proppen… Niet tijdens zwangerschap gebruiken stond nog op de verpakking, “Nope”, dacht ik nog, “ben ik niet” terwijl ik het dopje eraf draaide en de gehele inhoud naar binnen gooide. one down, six to go.

3.2.1. en alles kwam er ongeveer met dezelfde snelheid weer uit.

 

Ugh… de laatste keer dat ik  zò misselijk en moe was was ik…. Ooooohhh….
En daar ging ik weer, voor de tweede keer naar de drogisterij om toch maar een testje te halen. Het zal vast niet, we zijn verdorie geen 16 meer, zoiets gebeurt ons niet, daar zijn wij veel te volwassen en voorzichtig voor.
Maar gewoon voor de zekerheid.

Bam. binnen 3 sec. twee felblauwe strepen en ik huilend op de keukenvloer terwijl Michiel stralend en dolgelukkig met de strip in zijn handen stond. Sorry, mag ik even aan het idee wennen? Ik was niet geheel mentaal voorbereid op een zwangerschap, of een 3e erbij, of een onoverkoombare verbouwing gezien er nu gewoon niet eens ruimte voor een extra kast is. laat staan een extra bed.

Kortsluiting in mijn hersenen voor een hele week… ergens blij verrast met zo een mooi cadeautje. Maar de lichamelijke en mentale opgave van een zwangerschap en een baby konden mijn hersenen niet aan. Ik was nog aan het herstellen van de vorige zwangerschap!
En tegelijkertijd weer opnieuw alle bezorgdheid en voorzichtigheid met dit nieuwe kindje in mijn buik. Als ik het nu kwijt zou raken zou ik ondragelijk vinden.

Zoveel tegenstrijdige gevoelens. Maar een ding stond vast. Dit kindje is welkom!

Tussen Haley en deze zwangerschap ben ik maar 2 keer ongesteld geworden, ik geef haar nog borstvoeding. Dus die twee keer zaten ook 4 maanden uit elkaar. Dat ik mijn menstruatie gemist had had geen enkel alarm belletje doen rinkelen… Ik miste’m vaker dan dat hij kwam. (een van de vele voordelen van lang borstvoeding geven!)

Wel besloten we even een time out te nemen van Social media. Op onze Facebook & Instagram even een time-out berichtje gezet, pusch-meldingen op de telefoon eerst uitgezet, en dan uitgelogd. en tot de feestdagen even rust. Wennen aan het idee, genieten van onze kindjes, en even de focus op ons zelf.

Vlak voor kerst zijn we weer rustig aan online gegaan, maar de mobile pusch-meldingen uit gelaten. Dit blijft ook zo. Wat een rust!
Het was tijd om bekent te maken dat er een derde kindje aan zat te komen! Wat foto’s gemaakt van mijn buik en hoppaa! Bommetje laten vallen! Voor veel mensen een grote verassing, gezien we heel lang offline waren geweest en ik alweer over de helft van mijn zwangerschap zit. Wat gaat deze zwangerschap snel, helemaal met een drukke baan en daarbij al twee kindjes die rondrennen!

Wat een mooi onGelukje! niet gepland, maar wel zo, zo, zo erg welkom! Kan niet wachten tot we met z’n vijfjes zijn!

Any where. Any time. No exceptions.

My baby hungry!? My baby gets a little milk. No exceptions.

I’m feeling hurt and judged. And I’m sick of it!
She is a baby! She needs to eat too. No, I’m not giving her a bottle just because you feel uncomfortable! My own milk is golden, and she deserves gold. Always.  If I’m not giving her my breast when she needs it, I’m not only taking away her food. I’m breastfeeding her because she is fragile because she needs the antibodies because she needs to grow because she needs her brain to develop because she needs a rest because she needs to eat and drink because she needs to feel safe and nurtured and loved because she needs her mom. And I need her.

People sending us away, or shaming us for breastfeeding in public, is a sign of their own ignorance and twisted backward minds.
In their mind, the only purpose of the breast is sexual. Therefore (partially) seeing them attached to a little baby, is also a sexual act.
That infuriates me. It’s the world upside down. It’s wrong to think like that.
It’s so mean and unfair to force such an ugly opinion on to others.

Breast are attached to our bodies to feed babies.
Of course, I get that they can be sexual too, but only on the right occasion, the right setting.

If you are feeding a baby, you attend to the baby’s fundamental needs and rights. There is absolutely no sexual thing about it.
In fact, a mother feeding her child is sweet, endearing, natural and completely normal.

A mother should never have to feel ashamed to feed her child. Anywhere, anytime, No exceptions.

Text: Jolanda Marti
Photography: Jolanda Marti (selfportrait)

Any where. Any time. No exceptions.

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]
Related Instagram posts:

❤ Lente! Lekker half-schaduwplekje bij mama ???? #lente #spring #shade @melkpunt #borstvoeding #breastfeeding #keepthemclose

Een foto die is geplaatst door ➳ J o l a n d a M a r t i (@wildandboho) op

Those eyes slowly turning blue... ?

Een foto die is geplaatst door ➳ J o l a n d a M a r t i (@wildandboho) op

❤? #multitasking #breastfeeding #working #love

Een foto die is geplaatst door ➳ J o l a n d a M a r t i (@wildandboho) op

Bring your kid to work day. ??

Een foto die is geplaatst door ➳ J o l a n d a M a r t i (@wildandboho) op