Deze plek is nu nog “buiten” maar het idee dat op de plek waar ik hier sta tegen

Deze plek is nu nog “buiten” maar het idee dat op de plek waar ik hier sta tegen deze witte muur straks onze vintage sofa staat van maakt mijn hart een sprongetje.

Na weken lang regen en een hele teleurstellende zomer hebben we eindelijk wat zon.

8 jaar geleden waren we hier komen wonen. 3 jaar geleden hebben we het kunnen kopen. En 1,5 jaar geleden zijn we aan dit verbouw avontuur begonnen.

De muur heb ik vandaag alvast wit geverfd en de balken werden definitief op hun plek geplaatst. Meteen kregen we een duidelijk gevoel van hoe de ruimte ging voelen. De wand voelde “af” en straks met het glas op de balken zullen we dit schouwspel van lijnen over de muur vaker mogen aanschouwen.

Eindelijk zijn we bezig met het deel van de uitbouw die zichtbaar blijft. Geen leidingen, electra en beton storten meer. Eindelijk eindelijk eindelijk word langzaam duidelijk hoe onze plannen er in “het echtie” er uit komen te zien.
Eigelijk komt het heel erg overeen met alle schetsen en 3d impressies die we gemaakt hebben, maar om het met je eigen ogen werkelijkheid zien worden na ruim 1,5 jaar klussen geeft zo ongelooflijk veel voldoening.

Net op het moment dat je denkt dat je er niet meer tegen kan. Dat het weer met al die regen zo heftig tegen zit. Net op het moment dat je denkt: “komt er ooit een einde aan!?” Precies dan zien we het licht aan het einde van de tunnel naar ons lonken.

Oh. Yes!! Wat word het mooi.
Ik beloof mezelf plechtig: We gaan nog even knallen. En dan is het gewoon af.
En dan kunne we zeggen dat we dit zelf hebben gedaan. Hij en ik. Wij samen. En elke balk hout, elke spijker en elke druppel beton en verf hebben we bedolven met onze liefde en inspiratie voor dit huis. Ons thuis dat met ons gezin mee mag groeien.

Levering van de pui en het glaswerk voor het dak kan met alle bouwmateriaal schaarste wel even duren. Maar tot die tijd proberen we dit gevoel vast te houden. Vandaag gaf zoveel hoop. Zoveel inspiratie.

Ik ga nog even op het beton van de fundering en onder de balken liggen kijken naar de wolken die over drijven.

Adem in… adem uit… wij kunnen dit!
Laatste etappe! Let’s GO!

Fotografie: Jolanda Marti fotografie

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/09/deze-plek-is-nu-nog-buiten-maar-het-idee-dat-op-de-plek-waar-ik-hier-sta-tegen-deze-witte-muur-strak.jpg” size=”large”]Deze plek is nu nog "buiten" maar het idee dat op de plek waar ik hier sta tegen deze witte muur straks onze vintage sofa staat van @vintagerevival_nl maakt mijn hart een sprongetje.

Na weken lang regen en een hele teleurstellende zomer hebben we eindelijk wat zon.

8 jaar geleden waren we hier komen wonen. 3 jaar geleden hebben we het kunnen kopen. En 1,5 jaar geleden zijn we aan dit verbouw avontuur begonnen.

De muur heb ik vandaag alvast wit geverfd en de balken werden definitief op hun plek geplaatst.  Meteen kregen we een duidelijk gevoel van hoe de ruimte ging voelen. De wand voelde "af" en straks met het glas op de balken zullen we dit schouwspel van lijnen over de muur vaker mogen aanschouwen.

Eindelijk zijn we bezig met het deel van de uitbouw die zichtbaar blijft. Geen leidingen, electra en beton storten meer. Eindelijk eindelijk eindelijk word langzaam duidelijk hoe onze plannen er in "het echtie" er uit komen te zien. 
Eigelijk komt het heel erg overeen met alle schetsen en 3d impressies die we gemaakt hebben, maar om het met je eigen ogen werkelijkheid zien worden na ruim 1,5 jaar klussen geeft zo ongelooflijk  veel voldoening. 

Net op het moment dat je denkt dat je er niet meer tegen kan. Dat het weer met al die regen zo heftig tegen zit. Net op het moment dat je denkt: "komt er ooit een einde aan!?" Precies dan zien we het licht aan het einde van de tunnel naar ons lonken.

Oh. Yes!! Wat word het mooi.
Ik beloof mezelf plechtig: We gaan nog even knallen. En dan is het gewoon af.
En dan kunne we zeggen dat we dit zelf hebben gedaan. Hij en ik. Wij samen. En elke balk hout, elke spijker en elke druppel beton en verf hebben we bedolven met onze liefde en inspiratie voor dit huis. Ons thuis dat met ons gezin mee mag groeien.

Levering van de pui en het glaswerk voor het dak kan met alle bouwmateriaal schaarste wel even duren. Maar tot die tijd proberen we dit gevoel vast te houden. Vandaag gaf zoveel hoop. Zoveel inspiratie.

Ik ga nog even op het beton van de fundering en onder de balken liggen kijken naar de wolken die over drijven.

Adem in... adem uit... wij kunnen dit!
Laatste etappe!  Let's GO!

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CTadSX5jfHZ/embed/” width=”612″ height=”710″]

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Nee, dit was nog niet de zomer! Toch!? …Toch!?

Nee. De zomer is nog lang niet voorbij. En ik weiger nu al in herfst modus te gaan. Ik ben er nog niet klaar voor. Dus we genieten van elk snipertje zon die ons gegund word. School is weer begonnen en we hebben de draad weer opgepakt.

De broodtrommels worden gemaakt. De afspraakjes worden geregeld en er word heen en weer gereden van en naar de clubjes en sportverenigingen.

Het word ook al eerder donker. Vestjes gaan aan omdat het toch best fris kan zijn en het einde van de zomer word toch steeds meer niet te ontkennen.

Maar laat me nog maar even… ik wil er niet aan. Ik wil het natuurgebied in om te suppen. De bossen om te wandelen. Ik wil de lage gouden zonne-uurtjes benutten met zwierige jurken en en prachtige mensen voor mijn lens. Ik wil dat het gewoon even droog blijft overdag.

En als dat niet zo is dan ga ik glashard in ontkenning en doe ik gewoon of het wel zo is. Ik ben nog niet klaar voor de herfst. Ik doe nog even een zonnedansje in de regen hier. Joe!

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/nee.-de-zomer-is-nog-lang-niet-voorbij.-en-ik-weiger-nu-al-in-herfst-modus-te-gaan.-ik-ben-er-nog-ni.jpg” size=”large”]Nee. De zomer is nog lang niet voorbij. En ik weiger nu al in herfst modus te gaan. Ik ben er nog niet klaar voor. Dus we genieten van elk snipertje zon die ons gegund word. School is weer begonnen en we hebben de draad weer opgepakt. De broodtrommels worden gemaakt. De afspraakjes worden geregeld en er word heen en weer gereden van en naar de clubjes en sportverenigingen. Het word ook al eerder donker. Vestjes gaan aan omdat het toch best fris kan zijn en het einde van de zomer word toch steeds meer niet te ontkennen. Maar laat me nog maar even... ik wil er niet aan. Ik wil het natuurgebied in om te suppen. De bossen om te wandelen. Ik wil de lage gouden zonne-uurtjes benutten met zwierige jurken en en prachtige mensen voor mijn lens. Ik wil dat het gewoon even droog blijft overdag. En als dat niet zo is dan ga ik glashard in ontkenning en doe ik gewoon of het wel zo is. Ik ben nog niet klaar voor de herfst. Ik doe nog even een zonnedansje in de regen hier. Joe!

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CTFYc5jD_oh/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Dit is geen stok

Dit is geen stok. Het is een toverstaf. En ze staat hier niet alleen op de foto. Ze staat oog in oog met haar vijand. Een verschrikkelijk mythisch monster die de wereld zal vernietigen wil het niet dat zij het monster zal stoppen kosten wat het kost.

Er klinkt een spreuk. Een lichtgevende straal die ze als een witte bliksemschicht op haar vijand af schiet. Hij word geraakt, staat stil en komt niet dichterbij. Balancerend op het randje van de brug staat hij als genageld, haar vernietigend aan te kijken. Hij wil nog wat hatelijks naar haar roepen maar met het puntje van haar toverstaf geeft ze hem het laatste zetje van de brug af “doei” en PLONS in het water! Hij is verslagen.

Trots en vol zelfvertrouwen staat ze daar op de brug.

Wat een show. Eerlijk gezegd wilde ik even een leuke foto maken op de brug van haar leuke outfit die ze zelf had uitgekozen. Maar dit was echt zoveel veel beter. Wat een show.

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/dit-is-geen-stok.-het-is-een-toverstaf.-en-ze-staat-hier-niet-alleen-op-de-foto.-ze-staat-oog-in-oog.jpg” size=”large”]Dit is geen stok. Het is een toverstaf. En ze staat hier niet alleen op de foto. Ze staat oog in oog met haar vijand. Een verschrikkelijk mythisch monster die de wereld zal vernietigen wil het niet dat zij het monster zal stoppen kosten wat het kost.

Er klinkt een spreuk. Een lichtgevende straal die ze als een witte bliksemschicht op haar vijand af schiet. Hij word geraakt, staat stil en komt niet dichterbij. Balancerend op het randje van de brug staat hij als genageld, haar vernietigend aan te kijken. Hij wil nog wat hatelijks naar haar roepen maar met het puntje van haar toverstaf geeft ze hem het laatste zetje van de brug af "doei" en PLONS in het water! Hij is verslagen. 

Trots en vol zelfvertrouwen staat ze daar op de brug.

Wat een show. Eerlijk gezegd wilde ik even een leuke foto maken op de brug van haar leuke outfit die ze zelf had uitgekozen. Maar dit was echt zoveel veel beter. Wat een show.

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CTCOIK3jHDH/embed/” width=”612″ height=”710″]

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

adembenemend mooi water-landschap

Het drassige gebied achter ons huis is zo is adembenemend mooi met de slootjes en watergangen die door de grillige stukjes land heen kronkelen als het zenuwstelsel van het land.

De wereld ziet er anders uit als je het staand bekijkt vanaf het water. Over de rietkragen heen zie ik grote broedcolonies en de meest bijzondere vogels voorbij komen terwijl een formatie ganzen laag over ons heen trekt.

Later als de zon laag staat zien we twee zwanen verderop opstijgen vanuit het water. Soms als de paddle ergens het water raakt zien we een golfje pijlsnel voor ons uit schieten in het glinsterende donkere water. Heel soms krijgen we nog net een vin tezien. Hoi snoek.

Tot dat we gingen suppen bessefte ik me niet hoeveel soorten waterbloemen er groeien hier in het Nederlandse water landschap. Wit tot en met fel Roze waterlelies en hele stukken met kleine felgele bloemetjes die het water bedekken.

Dit plekje op deze stijger is onze vaste uitvalsbasis. Bij een kleine plas midden in het natuurgebied maar toch op 5 minuten van ons huis. Perfect voor een middagpauze sup-break. Soms gaan we in het weeken gewoon hier heen en spelen, suppen en zwemmen we bij het meer. En soms is dit de eerste pauze plek en gaan we vanuit hier verder de velden in.

We hadden deze zomer gehoopt op meer fijne dagen op het water op te kunnen met de kinderen. Maar de dagen dát we het water op konden maakten het meer dan goed.

We hopen op een mooie nazomer zodat we nog net even een paar extra sup-tripjes kunnen maken dit jaar. We willen ook een keer de Drone meenemen om jullie deze velden vanaf de lucht te laten zien.

Volgend jaar hopen we onze mee te kunnen nemen naar de wilde kust van Catalonie. Kan serieus nu al niet wachten.

Ben jij al aan het dromen van een vakantie in wat warmer klimaat? Heb echt meer zonuren (zon-zekerheid) nodig mensen. Ben nu al volop aan de Vitamine-D suplementen. Dat word wat deze winter. Tot dan dromen we alvast verder van de volgende zomer. Heb jij al zomer voornemens voor 2022?

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/het-drassige-gebied-achter-ons-huis-is-zo-is-adembenemend-mooi-met-de-slootjes-en-watergangen-die-do.jpg” size=”large”]Het drassige gebied achter ons huis is zo is adembenemend mooi met de slootjes en watergangen die door de grillige stukjes land heen kronkelen als het zenuwstelsel van het land. De wereld ziet er anders uit als je het staand bekijkt vanaf het water. Over de rietkragen heen zie ik grote broedcolonies en de meest bijzondere vogels voorbij komen terwijl een formatie ganzen laag over ons heen trekt. Later als de zon laag staat zien we twee zwanen verderop opstijgen vanuit het water. Soms als de paddle ergens het water raakt zien we een golfje pijlsnel voor ons uit schieten in het glinsterende donkere water. Heel soms krijgen we nog net een vin tezien. Hoi snoek. Tot dat we gingen suppen bessefte ik me niet hoeveel soorten waterbloemen er groeien hier in het Nederlandse water landschap. Wit tot en met fel Roze waterlelies en hele stukken met kleine felgele bloemetjes die het water bedekken. Dit plekje op deze stijger is onze vaste uitvalsbasis. Bij een kleine plas midden in het natuurgebied maar toch op 5 minuten van ons huis. Perfect voor een middagpauze sup-break. Soms gaan we in het weeken gewoon hier heen en spelen, suppen en zwemmen we bij het meer. En soms is dit de eerste pauze plek en gaan we vanuit hier verder de velden in. We hadden deze zomer gehoopt op meer fijne dagen op het water op te kunnen met de kinderen. Maar de dagen dát we het water op konden maakten het meer dan goed. We hopen op een mooie nazomer zodat we nog net even een paar extra sup-tripjes kunnen maken dit jaar. We willen ook een keer de Drone meenemen om jullie deze velden vanaf de lucht te laten zien. Volgend jaar hopen we onze @moaiboards mee te kunnen nemen naar de wilde kust van Catalonie. Kan serieus nu al niet wachten. Ben jij al aan het dromen van een vakantie in wat warmer klimaat? Heb echt meer zonuren (zon-zekerheid) nodig mensen. Ben nu al volop aan de Vitamine-D suplementen. Dat word wat deze winter. Tot dan dromen we alvast verder van de volgende zomer. Heb jij al zomer voornemens voor 2022?

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CS9H5pKDLHf/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Het ouderschap word al makkelijker

Het ouderschap word al makkelijker. We hadden ooit in ons hoofd: 2 kinderen. En daartussen 4 jaar. Zodat je elk kind alle aandacht kunt geven en genoeg tijd over houd voor jezelf. Plus dat tijdens de zwangerschap de oudste al op school zit.

En toen kwam ons heerlijke blonde gekrulde cadeautje er plots achteraan. Quinn werd geboren met 2 jaar verschil op Haley. De mooiste verassing van ons leven.

En toen werd ook meteen bevestigd wat we voorheen al dachten. Het is echt 100x zwaarder als je meer dan 1 kind in de luiers hebt. Aandacht verdelen. Al je energie loopt 2x zo snel leeg. En hoe heerlijk was het toen we alle aandacht aan nummer 1 en nummer 2 individueel konden geven. Nu hadden we twee hele kleintjes tegelijkertijd in huis, met alle kleine kinderen zorgen erbij.

Maar nu Quinn al over de 4 is hebben we nu 3 schoolgaande kinderen. En het leven word alweer een heel stuk overzitelijker.
In de auto stappen gaat sneller.
Ik hoef geen honderd dingen mee te nemen zoals knuffels extra kleding, doekjes en snacks. Plus… we zijn luier-af.

Het ouderschap begint weer lichter aan te voelen. Alsof we minder geleefd worden. Overzichtelijker en simpeler. Iedereen wast zichzelf in bad. Iedereen pakt zelf iets te eten of drinken tussendoor. Iedereen trekt zijn eigen jas en schoenen aan. Iedereen zoekt zelf zijn outfit uit in de ochtend en kleed zichzelf aan.

Het gehaast en gestress om ergens ooit optijd aan te komen met de hele meute is vrijwel verdwenen. (Uutzonderingen daargelaten)

Met een tiener in huis hebben we ook automatisch een oppas voor als ik even naar de brievenbus o.i.d. moet lopen.

Er is vanaf komend schooljaar een continue rooster ingevoerd dus elke werkdag ben ik tot 2 uur kinderloos en 2 dagen per week zijn ze na school bij opa en oma. Ik heb dus straks een 32 urige werkweek.

Ook kwa werk kijkt alles vanaf oktober weer helemaal goed te gaan komen met wat enorme veranderingen. (daarover vertel ik later meer als er meer concreet is en vast staat)

Verbouwing is bijna klaar en dat geeft ook fiziek meer bewegingsruimte. Met 5 personen was dat meer dan noodzakelijk.

Het ouderschap word al makkelijker.
We got this.
What a ride.
tienerjaren… bring it.

 

Fotografie: Jolanda Marti fotografie

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/het-ouderschap-word-al-makkelijker.-we-hadden-ooit-in-ons-hoofd-2-kinderen.-en-daartussen-4-jaar.-zo.jpg” size=”large”]Het ouderschap word al makkelijker. We hadden ooit in ons hoofd: 2 kinderen. En daartussen 4 jaar. Zodat je elk kind alle aandacht kunt geven en genoeg tijd over houd voor jezelf. Plus dat tijdens de zwangerschap de oudste al op school zit. En toen kwam ons heerlijke blonde gekrulde cadeautje er plots achteraan. Quinn werd geboren met 2 jaar verschil op Haley. De mooiste verassing van ons leven. En toen werd ook meteen bevestigd wat we voorheen al dachten. Het is echt 100x zwaarder als je meer dan 1 kind in de luiers hebt. Aandacht verdelen. Al je energie loopt 2x zo snel leeg. En hoe heerlijk was het toen we alle aandacht aan nummer 1 en nummer 2 individueel konden geven. Nu hadden we twee hele kleintjes tegelijkertijd in huis, met alle kleine kinderen zorgen erbij. Maar nu Quinn al over de 4 is hebben we nu 3 schoolgaande kinderen. En het leven word alweer een heel stuk overzitelijker. In de auto stappen gaat sneller. Ik hoef geen honderd dingen mee te nemen zoals knuffels extra kleding, doekjes en snacks. Plus... we zijn luier-af. Het ouderschap begint weer lichter aan te voelen. Alsof we minder geleefd worden. Overzichtelijker en simpeler. Iedereen wast zichzelf in bad. Iedereen pakt zelf iets te eten of drinken tussendoor. Iedereen trekt zijn eigen jas en schoenen aan. Iedereen zoekt zelf zijn outfit uit in de ochtend en kleed zichzelf aan. Het gehaast en gestress om ergens ooit optijd aan te komen met de hele meute is vrijwel verdwenen. (Uutzonderingen daargelaten) Met een tiener in huis hebben we ook automatisch een oppas voor als ik even naar de brievenbus o.i.d. moet lopen. Er is vanaf komend schooljaar een continue rooster ingevoerd dus elke werkdag ben ik tot 2 uur kinderloos en 2 dagen per week zijn ze na school bij opa en oma. Ik heb dus straks een 32 urige werkweek. Ook kwa werk kijkt alles vanaf oktober weer helemaal goed te gaan komen met wat enorme veranderingen. (daarover vertel ik later meer als er meer concreet is en vast staat) Verbouwing is bijna klaar en dat geeft ook fiziek meer bewegingsruimte. Met 5 personen was dat meer dan noodzakelijk. Het ouderschap word al makkelijker. We got this. What a ride. tienerjaren... bring it.

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CS19g1eDK8L/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Spiegelglad asfalt

Regelmatig gaan we zoals jullie weten naar een plek waar er spiegelglad asfalt is midden in een prachtig natuurgebied met strandje en speeltuin. We parkeren de auto en spreiden alles op wielen uit over het gras. Een waar roller-buffet met keuze voor iedereen.

Rolschaatsen, stepjes, skeelers,
skateboards, pennies, longboards, zeg het maar, het ligt erbij in al onze maten.

En dan is het voor een aantal uur niets anders dan heen en weer rollen, rondjes draaien en truckjes oeffenen. Ieder voor zich, maar toch samen. Als 5 kinderen rollen we met elkaar over dat asfalt.

Quinn (de jongste) gaat al heel lekker op het skateboard en vind het heel leuk om te oeffenen op de Rolschaatsen. En super trots op zichzelf als het lukt. Daarnaast is het cuteness level off the chart als ik haar zie op wielen. (Zie foto’s)

Miley (oudste) gaat deze dagen helemaal voor haar skateboard.

En Haley (de middelste) is all over the place. Elke 5 min. Pakt ze een ander ding op wielen en is heerlijk aan het experimenteren met alle rollers.

Naast het suppen is dit echt een ding dat wij heel graag doen deze zomer. Het thuisblijven heeft er echt voor gezorgd dat we nieuwe uitjes en routines hebben ontdekt waar we heel blij van worden. Ik heb ook het idee dat we door alle beperkingen ontdekt hebben dat we dit als gezin allemaal heel leuk vinden.

Hebben jullie tijdens de rare afgelopen anderhalf jaar met al die regeltjes en beperkingen nieuwe leuke uitjes ontwikkeld die helemaal bij jullie past!?

 

Fotografie: Jolanda Marti fotografie

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/regelmatig-gaan-we-zoals-jullie-weten-naar-een-plek-waar-er-spiegelglad-asfalt-is-midden-in-een-prac.jpg” size=”large”]Regelmatig gaan we zoals jullie weten naar een plek waar er spiegelglad asfalt is midden in een prachtig natuurgebied met strandje en speeltuin. We parkeren de auto en spreiden alles op wielen uit over het gras. Een waar roller-buffet met keuze voor iedereen. Rolschaatsen, stepjes, skeelers, skateboards, pennies, longboards, zeg het maar, het ligt erbij in al onze maten. En dan is het voor een aantal uur niets anders dan heen en weer rollen, rondjes draaien en truckjes oeffenen. Ieder voor zich, maar toch samen. Als 5 kinderen rollen we met elkaar over dat asfalt. Quinn (de jongste) gaat al heel lekker op het skateboard en vind het heel leuk om te oeffenen op de Rolschaatsen. En super trots op zichzelf als het lukt. Daarnaast is het cuteness level off the chart als ik haar zie op wielen. (Zie foto's) Miley (oudste) gaat deze dagen helemaal voor haar skateboard. En Haley (de middelste) is all over the place. Elke 5 min. Pakt ze een ander ding op wielen en is heerlijk aan het experimenteren met alle rollers. Naast het suppen is dit echt een ding dat wij heel graag doen deze zomer. Het thuisblijven heeft er echt voor gezorgd dat we nieuwe uitjes en routines hebben ontdekt waar we heel blij van worden. Ik heb ook het idee dat we door alle beperkingen ontdekt hebben dat we dit als gezin allemaal heel leuk vinden. Hebben jullie tijdens de rare afgelopen anderhalf jaar met al die regeltjes en beperkingen nieuwe leuke uitjes ontwikkeld die helemaal bij jullie past!?

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CSxMZ3qDLUF/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]