Expecting Wild

apr 29, 2017

So lets be honest… from the 38th week in pregnancy I’m not the most charming person around. I only fit my biggest maternity joggers and I can walk (or actually wobble) around for a max of 10 minutes before crashing. And i skip doing my hair or make-up all together. So, i’m not even trying any more. I accept the fact that i’m going to be a big fat clumsy whale until giving birth. And after that I will be a big jiggly and wobbly pudding mommy… but. The happiest and luckiest jiggly mom there can be!

We will be the proud parents of three beautiful little girls! And then it hit me… this will probably be the last time ever being pregnant. Never again will my belly be this big. Never again i will feel new life growing inside me! Never again i will get to wonder how she will look, how her character will be, how her voice will sound.

Especially the last couple of weeks of pregnancy are just too surreal… a full-term baby, ready to be born is moving around in there. But when? The waiting, expecting, wondering. It’s all such a precious experience.

So we decided to celebrate this moment and capture it’s beauty, power and romance in this photoshoot. Getting myself off the couch, out of my comfy stretchy pants and wide sweater… and in to the prettiest outfits I could still fit into. (Not much as you can see) Making an effort to do my hair and even put on a little bit of make-up!

And yes, i know… my belly is really huge. And I decided to be extremely proud of it! As i’m also going to be of my body after giving birth… so thankful for my 3 baby girls it has given me. I will be giving myself time and respect to heal while my body nourishes my two youngest daughters. The woman’s body is so strong and giving. Never thought I could do all of this… I’m in awe of all that is happening at this moment.  I’m just so thankful.

Today is the 29th… three days past my due date. But i’m not holding my breath. She is quite comfy in there. Im guessing she will present herself around 41 weeks. Just as her sisters did! In the meantime we are being patient and happy what every day brings us while we wait on the new little Wild child.

Follow our Instagram and Facebook page to be kept updated on all baby-arrival news!

 

7

So here the result of the 39 weeks and 5 days pregnancy shoot!

Enjoy!

Photography: Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Expecting Wild

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

apr 13, 2017

Dat elke zwangerschap anders is dat weten we allemaal wel… maar iets weten of ervaren is toch iets anders. Ik mag gerust zeggen dat ik deze derde zwangerschap ietsje (boel) heb onderschat. 

Been there, done that… doe ik er wel gewoon even bij. Uuuuh, nope. Dus niet. En nu met 38 weken zwangerschap besef ik me dat die “zwangerschap bubbel” die ik twee keer eerder heb mogen ervaren, dat gevoel van “ik ben er klaar voor, laat maar komen” er gewoon niet is.

 

De bubbel

Het zal vast voor elke zwangere anders zijn en anders worden ervaren, maar bij mij is de bubbel een soort van state of mind waarin je beland in de laatste weken van de zwangerschap. Een zone waarin tijd vertraagd en je hoofd niet alles meer helder registreert. Meer omdat het allemaal niet meer belangrijk is. Je laat alles los. Daarmee ook enige angst of negatieve gevoelens naarde bevalling toe… sterker nog, je krijgt er zin in, het verlangen naar je baby word groter dan de huivering om te moeten bevallen. Je wilt je kindje in je armen, en vooral ook uit je buik.

Op het moment dat bij mijn vorige twee zwangerschappen de weeën begonnen, zat ik zo diep in de bubbel dat mijn lichaam kneiter veel endorfine aanmaakte! Met andere woorden, super fijne bevallingen gehad waarin ik alles aankon en alle weeën zonder problemen kon handlen.

 

Wanneer dan?

Maar nu… 38weken zwangerschap en geen bubbel, geen relaxte laat maar komen state of mind. Ik ben me pijnlijk bewust van alles waarin in mijn lichaam gebeurt en straks gaat gebeuren.

Als op een middag mijn kleine meisje in mijn buik draait en van buiten af zie ik de vorm van elleboogjes, voetjes, billletjes en scheenbeentjes… Ik voel haar draaien tegen mijn darmen, duwen tegen mijn ribben en drukken in mijn bekken. En opeens voel ik niet alleen vertedering en liefde… Tot mijn spijt komt er inneens het bezef dat er iets in mij leeft, iets groots, iets enorms, en dat iets drukt op al mijn organen…en dat iets moet er straks uit! Ik voel lichte paniek opkomen. Mijn hart slaat op hol mijn keel knijpt dicht en ik krijg bijna geen lucht meer! En plotseling schrik ik van mijn eigen gedachtenstroom. Dit voelt zo naar en eng, ik herken mezelf gewoon even niet meer. 3 zwangerschappen en voor het eerst ervaar ik zulke nare emoties bij mezelf. Van de schrik ben ik in een klap weer nuchter, dit slaat nergens op. Een paar keer diep ademhalen. Mijn hart bonkt nog na, en langzaam voel ik de adrenaline wegebben.

 

What is happening!?

Ik ga bij mezelf na. Waarom sta ik er nu zo anders in dan de vorige twee keer? Misschien is het wel dat ik ook geen tijd en ruimte in mijn leven maak om in die bubbel te komen. Ik ben zelfstandig ondernemer, dus dan ga je wat langer door… ik heb al twee lieve meisjes rondrennen, en daarnaast nog een mega verbouwing van onze hele bovenverdieping.

Nu gaan de meisjes al erg vaak naar de opa’s en oma’s en doe ik het lichamelijk heel rustig aan… in mijn hoofd is het een ander verhaal.

Ik “moet” zoveel van mezelf, en dat is normaalgesproken niet erg. Omdat ik die dingen allemaal graag zelf wil doen. En dan moet je jezelf af en toe puschen… Maar ik merk dat wat ik de laatste tijd van mezelf verlang niet realistisch meer is met 38 weken in een 3e zwangerschap.

 

Ik “Moet”…

De checklist is oneindig en veel dingen daarop zijn op dit moment totaal onnodig.

Ik “moet” nu helemaal niet elke dinsdag een vlog online zetten… zoveel volgers heb ik toch nog niet op dit moment. Dat kan ik ook wel weer oppikken na de kraamweken.

Ik “moet” nu niet naar alle feestjes en verjaardagen waar we worden uitgenodigd. Lichamelijk is dat niet meer te doen.

Ik “moet” nu niet perse een enorm moestuin aanleggen in de tuin. Dat kan ook later.

Ik “moet” nu niet onze hele financiën gaan checken en regelen. Dat kan ik uitbesteden, het lukt mij gewoon niet meer.

Ik “moet” nu niet perse mijn website alle social media up to date houden en iedereen intensief volgen. (Hoe leuk ik dat ook vind)

Ik “moet” nu niet perse allemaal leuke dingen te doen mijn andere twee liefe meisjes. (Ja, deze doet wel pijn) Maar dat gaat nu even niet. Ik ben zo moe… Ze mogen bij mij komen knuffelen en kroelen, en praten en Haley mag zelfs bij me komen drinken… meer heb ik niet te bieden op het moment.

Ik “moet” niet, ik moet niet ik moet niets!

Tijd om prioriteiten te stellen en de druk die ik zelf op mij leg te verlagen. Beseffen dat 90% van deze dingen niet “echt moeten” maar dat ik die druk die ik voel door mij zelf gecreëerd is. En ik dus ook zelf kan wegnemen… Tijd om twee versnellingen terug te schakelen. Ik rond nog enkele projecten rustig aan af en dan eerst maar even een klein meisje op de wereld zetten.

Hoog tijd voor die zwangerschap bubbel die maar weg blijft… Als het niet vanzelf komt, dan blaas ik wel een bubbel om me heen. Ook goed. x

 

Photography: Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Spring Fever vs Nesting Urge

mrt 26, 2017

Read this blog in English

While we were still in a snowstorm a few weeks ago (with a camera and lamp because of Michiel’s photo experiment), and suddenly spring is here now! Our front yard Magnolia is ready to burst out into a cloud of flowers and the prunus is about to pop into a gigantic pink candyfloss at any moment now. And I immediately get the urge to get out in one of my summer dresses. Offcourse just to run back inside again to grab an extra warm vest and pop into my warm high boots. I should have known, but still every first spring day, every year again the same ritual…

Mom? Can I have a little pool in the garden so I can play!? Obviously, I’m not the only one who’s bad at estimating temperature … “Well, you can play in the bathtub upstairs!?” Fortunately, she was happy with my alternative.

In the garden, our jungle is coming back to life, and like every year I’m feeling the urge to jump in there so I can clear the way for all the new fresh green sprouts that are fighting themselves a way up into the sunshine. It’s just that this time there is this huge thing standing between myself and the ground. There is no way I can reach it. So what to do with all of this Spring fever I’m having and a garden that is as pregnant as I am?

I’m not getting beyond pruning our willow (it’s a beautiful Common Osier). mmm… there’s a lot more to be done to get this garden ready for summer. In the coming days, it will be beautiful weather. 20 degrees they say! Great. And so I start plotting my masterplan of how I will get as many people as possible to exploit and fix my garden. That garden needs (and will be) ready for summer. Before the little one is here! it just has to be!

Nestling in the house is not really the issue with me at the moment. No nesting urges for me! The nesting is just nowhere to be found. Not even feeling the slightest tingle to clean or prep baby stuff. It’s not happening at all. We decided to rebuild our home at 7 weeks away from my due date. The house is a building site with rubble and dust everywhere. Not even one piece of baby clothing is standing ready yet!  And no nesting urges anywhere to be seen. But the garden…no! That garden HAS to be done before she pops out!

I already see myself sitting there. Miley playing in her little pool, Haley playing in the grass, Michiel is picking some apples and next to me on the picnic plaid next to me our new little girl… I’m so looking forward to that!

Oooh … Suddenly it hits me! In the summer months, this garden is our home. That’s where we will be the upcoming months! Offcourse!!! So that’s where my nesting had gone.

Lees deze blog ook in het Nederlands ↠ read this blog in Dutch

Lentekriebels vs. Nesteldrang


Waar we een aantal weken geleden nog midden in de nacht in een sneeuwstorm buiten stonden met camera en lamp (Michiel’s foto experimentje), is het nu plots lente. Magnolia staat op klappen en de prunus kan elk moment in een roze suikerspin veranderen. En ik krijg meteen de behoefte om in een zomerjurkje de deur uit te stappen. Om vervolgens snel weer naar binnen te rennen voor een extra warme vest erbij te grissen en mijn hoge laarzen aan te schuiven. Had ik kunnen weten, maar toch, elke eerste lentedag weer hetzelfde ritueel.

Mama? Mag ik een badje in de tuin!? Ik ben duidelijk niet de enige die slecht is in het inschatten van temperatuur… je mag boven wel even in bad spelen!? Gelukkig was dat ook goed.

In de tuin komt onze jungle tot leven, en bij mij komen de kriebels om mezelf ertussen te storten zodat ik de weg vrij kan maken voor al het verse groen. Wil het nu alleen zo zijn dat er best wel een buik in de weg zit en ik met geen mogelijkheid de grond kan aanraken… top. Wat moet ik dan met al deze kriebels, en een tuin die net zo zwanger is als ik?

Verder dan de katjes wilg kom ik niet.
Komende dagen wordt het prachtig weer. 20 graden zeggen ze! Mooi. En ik begin mijn plannetje te smeden om zoveel mogelijk hulptroepen te verzamelen om voor mijn zwangere karretje te spannen… die tuin moet en zal zomer-klaar zijn voor die kleine er is.

Nesteldrang in het huis is bij mij niet echt aan de orde. Wij besluiten om te gaan verbouwen op 7 weken van mijn uitgerekende datum. Huis een puinzooi met overal stof. Nog niet 1 rompertje ligt klaar… en geen enkele nestel-kriebel om daar aan te gaan beginnen. Maar die tuin. Die moet klaar zijn voor de boel klapt.

Ik zie mezelf al helemaal zitten. Miley spartelend in een badje, Haley spelend in het gras, Michiel is wat appels aan het plukken en naast mij op het picknickkleed ons nieuwe kleine meisje.

Oooh… het muntje valt. In de zomermaanden is deze tuin is ons thuis. Daar zijn we straks te vinden. Daar is die nesteldrang dus gebleven.

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Spring Fever vs Nesting Urge

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Een Gelukje!

feb 16, 2017

Zo. Erg. Moe.
Vitamine tekort? Overwerkt? Te veel gereisd? Misschien moet ik meer sporten?
hmmm, ben ook al dagen misselijk… Ja vitaminen tekort, dat zal het zijn. Juicen, ja dat gingen we doen, en daarnaast een tripje naar de drogist voor even een head-start en ik zit op de bank met een super-booster vitamine kuur van 7 dagen met shit loads aan caffeine, taurine en alle mogelijke vitamines en mineralen die ze maar in een klein flesje konden proppen… Niet tijdens zwangerschap gebruiken stond nog op de verpakking, “Nope”, dacht ik nog, “ben ik niet” terwijl ik het dopje eraf draaide en de gehele inhoud naar binnen gooide. one down, six to go.

3.2.1. en alles kwam er ongeveer met dezelfde snelheid weer uit.

 

Ugh… de laatste keer dat ik  zò misselijk en moe was was ik…. Ooooohhh….
En daar ging ik weer, voor de tweede keer naar de drogisterij om toch maar een testje te halen. Het zal vast niet, we zijn verdorie geen 16 meer, zoiets gebeurt ons niet, daar zijn wij veel te volwassen en voorzichtig voor.
Maar gewoon voor de zekerheid.

Bam. binnen 3 sec. twee felblauwe strepen en ik huilend op de keukenvloer terwijl Michiel stralend en dolgelukkig met de strip in zijn handen stond. Sorry, mag ik even aan het idee wennen? Ik was niet geheel mentaal voorbereid op een zwangerschap, of een 3e erbij, of een onoverkoombare verbouwing gezien er nu gewoon niet eens ruimte voor een extra kast is. laat staan een extra bed.

Kortsluiting in mijn hersenen voor een hele week… ergens blij verrast met zo een mooi cadeautje. Maar de lichamelijke en mentale opgave van een zwangerschap en een baby konden mijn hersenen niet aan. Ik was nog aan het herstellen van de vorige zwangerschap!
En tegelijkertijd weer opnieuw alle bezorgdheid en voorzichtigheid met dit nieuwe kindje in mijn buik. Als ik het nu kwijt zou raken zou ik ondragelijk vinden.

Zoveel tegenstrijdige gevoelens. Maar een ding stond vast. Dit kindje is welkom!

Tussen Haley en deze zwangerschap ben ik maar 2 keer ongesteld geworden, ik geef haar nog borstvoeding. Dus die twee keer zaten ook 4 maanden uit elkaar. Dat ik mijn menstruatie gemist had had geen enkel alarm belletje doen rinkelen… Ik miste’m vaker dan dat hij kwam. (een van de vele voordelen van lang borstvoeding geven!)

Wel besloten we even een time out te nemen van Social media. Op onze Facebook & Instagram even een time-out berichtje gezet, pusch-meldingen op de telefoon eerst uitgezet, en dan uitgelogd. en tot de feestdagen even rust. Wennen aan het idee, genieten van onze kindjes, en even de focus op ons zelf.

Vlak voor kerst zijn we weer rustig aan online gegaan, maar de mobile pusch-meldingen uit gelaten. Dit blijft ook zo. Wat een rust!
Het was tijd om bekent te maken dat er een derde kindje aan zat te komen! Wat foto’s gemaakt van mijn buik en hoppaa! Bommetje laten vallen! Voor veel mensen een grote verassing, gezien we heel lang offline waren geweest en ik alweer over de helft van mijn zwangerschap zit. Wat gaat deze zwangerschap snel, helemaal met een drukke baan en daarbij al twee kindjes die rondrennen!

Wat een mooi onGelukje! niet gepland, maar wel zo, zo, zo erg welkom! Kan niet wachten tot we met z’n vijfjes zijn!

Carry in style -Carry you home

mei 27, 2016

The baby-carrying way of life.
Wherever we go we take our baby with us! No problem, she just hops on our back and she gets te see the world from her private VIP seat.
Plus we get all those extra bonus cuddles from her!

It’s really a livestyle thing. Not having to stay at home for all those naps, she prefers to sleep close to us. We can entertain her, so much to see from up there. And she gets to view and explore the world from a safe place. So where ever we are she is getting everything she needs.

This feeling of keeping your child close to you and carry them is a hard thing to describe with words.
PinkNova desided to produce a song about it. A thing that has never been done before as far as i know!
The dutch singer-song writer Bart Voncken wrote the song for them called “I will carry you home”
The song is just so sweet and sincere, it communicates exactly that feeling of keeping your child close you ,and caring for them more than anything in this whole wide world! Can’t help but getting all emotional every time i hear it!

With our photograpy and videography we always try to show how we experience this world and illustrate our feeling of being close and connected to each other as a family. Ilse and Judith from PinkNova came to us width the question if we would like to use the song in our newest video.
And offcourse we would like that! Actually, it’s a huge honor!

We took a little break in putting our video’s online. The shots of our adventures from the last view months were saved to make one compilation video for the song! Nothing fancy, just the four of us, living our lives, going on roadtrips, cuddling on the couch, loving eachother, and carrying our babygirl with us. Honest, sincere, real images. Beautiful but not prefect, just as real life.

Scroll down to see a view pictures we took while shooting the video.

In the next couple of weeks we will publish the complete video’s where this compilation video is made out off!
Lots of unseen footage and complete photo series and stories behind every scene to come!
Don’n miss our updates! Make sure to follow us on Instagram and to subscribe on our Youtube chanel to keep up with all our new video’s and stories.

Fell in love with the stunning babywraps in the video? I Know right!? They are amazing! Be shure to Like PinkNova on Facebook to get all updates on new designs and availability info!

Hope you enjoy and relate to the song and the video, we had lots of fun making it!

– This blogpost is made in collaboration with  PinkNova  –

Watermerk
Photo & Videography: Jolanda Marti & Michiel Fook  –  Wild & Boho 
Music: Bart Voncke
Baby Wraps:  Pinknova
Logo_PinkNova-081

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Carry in style -Carry you home

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Related Instagram posts: