Climbing trees and family dynamics

dec 8, 2017

Read this blog in English

The last couple of months were hectic, getting to know Quinn. Including her in our routines, or better said… making new routines. It has completely thrown over our whole family dynamic. Everything is different. Never knew a third unexpected baby could be throwing our lives upside down this much!
Something simple like getting ourselves and three kids all washed and clothed in the car to go somewhere it turned out to be a huge challenge! Not to mention giving all three the attention they deserve and need, and at the same time not neglecting ourselves, our business, our home.
It all felt like we had too much on our plate…

But now after those first five months, the dust has settled, and we all have got used to our new lives, a new position, new roles as a big sister, a big sis of two little sisters, mother, and father of three. We are getting the hang of this new life! Looks like we are finally finding our new flow and family dynamic. And it has been so worth it! Every struggle, every crisis, every mountain we have climbed to make this transition from 4 to 5.

It is a joy to see these three wonderful brave little girls exploring this world, climbing every tree, jumping from adventure to adventure!
And we are filled with pride and love with the thought that we get to be their parents!
How we get to be so lucky!

Lees deze blog ook in het Nederlands ↠ read this blog in Dutch

De laatste paar maanden waren hectisch. Nu hebben we de kleine Quinn erbij. We leren haar langzaam beter kennen, en we hebben haar opgenomen in onze routines, of beter gezegd … we hebben totaal nieuwe routines moetten bedenken. Alles is anders. Nooit geweten dat een derde onverwachte baby ons leven zo ondersteboven zou kunnen gooien!
Zoiets simpels als onszelf en drie kinderen allemaal gewassen en gekleed in de auto zien te krijgen om ergens heen te gaan bleek een enorme uitdaging! En dan het verdelen van onze aandacht over drie meisjes. Gennoeg aandacht vinden we belangerijk dat verdienen ze, en niets minder, en tegelijkertijd proberen onszelf niet te verwaarlozen, daarnaast nog ons werk en ons huishouden.
Het voelde allemaal alsof we te veel balletjes in de lucht moesten houden…

Maar nu na die eerste vijf maanden, is het stof gezakt en zijn we allemaal gewend aan onze nieuwe levens, nieuwe positie, nieuwe rollen binnen het gezin als grote zus, een grote zus van twee kleine zussen en natuurlijk moeder en vader van drie kids. We krijgen dit nieuwe leven zo langzamerhand en beetje onder de knie! Onze nieuwe flow en gezinsdynamiek. En het is het allemaal zo dubbel en dwars waard geweest! Elke worsteling, elke crisis, elke berg die we hebben beklommen om deze overgang van 4 naar 5 te maken.

Het is een genot om deze drie fantastische dappere meisjes deze wereld te zien verkennen, elke boom beklimmen, van avontuur naar avontuur springen en met verwondering en verbeelding de wereld bekijken.
We overstromen van trots en liefde bij de gedachte dat wij hun ouders mogen zijn!
Hoe is het toch mogelijk!? Zoveel moois! Wat een geluk!

Photography: Michiel Fook & Jolanda Marti

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Climbing trees and family dynamics

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Een grote zus zijn… ↠ Being a big sister

mei 30, 2017

Read this blog in English

Waiting for a new little baby sister can take a terrible long time if you are 2 years old … Poor Haley! That waiting takes so long! Fortunately, big sister Miley is there to teach little (almost big) sister Haley how to be a good big sister.
I’m sorry, this video is in dutch only for he moment…

Two years ago, Miley had to wait so long for her little sister Haley, watch the video “Is the baby ready?”:
https://youtu.be/I4UA2Etq__0

Our little girl Quinn was born on 02-05-2017 and all four of us are madly in love with her!

Follow us on YouTube and do not miss a video!

Lees deze blog ook in het Nederlands ↠ read this blog in Dutch

Wachten op een nieuw klein baby zusje kan verschrikkelijk lang duren als je 2 jaar oud bent… Arme Haley! Dat wachten duurt zo lang! Gelukkig is grote zus Miley daar om kleine (bijna grote) zus Haley te leren hoe je een goede grote zus moet zijn.

Twee jaar geleden heeft Miley namelijk zelf ook zoooo lang moeten wachten op haar kleine zusje Haley, bekijk hier de video “is de baby al klaar?”: https://youtu.be/iVHpFnGMfFs

Gelukkig is de versterking inmiddels hier!
Ons kleine meisje Quinn is geboren op 02-05-2017 en we zijn alle vier helemaal in de wolken!

Volg ons ook op youtube en mis geen video!

Concept, Videography & edit:  Jolanda Marti

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Een grote zus zijn… ↠ Being a big sister

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

To our babygirl Quinn

mei 17, 2017

There she was! The 2nd of May 2017 our third little girl Quinn was born!

Read this blog in English

We thought we were complete. We thought we were happy and whole as a family. We thought wrong.

You filled a void in our hearts we didn’t realize was there. All four of us are totally in love with you, and you are so so so welcome here!

From the first time i picked you up, umbilical cord still attached to my body and I instantly knew… i know you. You where always meant to be with us.

Our little family of four is now a quintuple! And the five of us are going to travel the world and make adventures together!

Right now you are two weeks old, and you are sleeping in my arms. I will always hold you when you need me to, listen to you went you need to be heard, catch you whenever you fall, and push you forward whenever you’re trying to lift off and fly…
To me, you will always be my baby, lying in my arms like you are right now.

You are so tiny. So pure. So sweet. So we captured you’re beauty and innocence. Cherishing this moment, keeping it with us for ever.

We-love-you-so-much…

Lees deze blog ook in het Nederlands

We dachten compleet te zijn. We waren gelukkig met ons gezin, het voelde als “af”. En we zaten er zo erg naast.

Jij vulde een leegte in ons hart waarvan we niet eens wisten dat hij daar was. Wij zitten alle vier op een roze wolk, en we houden zo, zo, zoveel van jou!

Van het eerste moment dat ik je in mijn armen had, nog samen verbonden door het navelstreng wist ik meteen… Ik ken jou! Jij hoort bij ons, zonder jou zijn wij niet compleet!

Ons kleine gezinnetje van vier is nu ineens een quintuple! En met z’n vijfjes gaan we de wereld verkennen en avonturen beleven!

Op dit moment ben je twee weekjes oud, lig je in mijn armen, en je slaapt. Je bent zo mooi en lief… Ik zal je altijd vasthouden als je dat nodig hebt, naar je juisteren als je gehoord wilt worden, ik zal je vangen als je valt, en je voortstuwen als je probeert te vliegen.
Voor mij, zul jij voor altijd mijn baby zijn, zoals je hier in mijn armen ligt te slapen.

Je bent zo klein. Zo puur, So lief. We hebben je schoonheid en onschuld vereeuwigd. Zodat we dit moment kunnen koesteren en voor altijd kunnen bewaren.

Wij-houden-zo-veel-van-jou!

Photography: Jolanda Marti & Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

To our babygirl Quinn

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Expecting Wild

apr 29, 2017

So lets be honest… from the 38th week in pregnancy I’m not the most charming person around. I only fit my biggest maternity joggers and I can walk (or actually wobble) around for a max of 10 minutes before crashing. And i skip doing my hair or make-up all together. So, i’m not even trying any more. I accept the fact that i’m going to be a big fat clumsy whale until giving birth. And after that I will be a big jiggly and wobbly pudding mommy… but. The happiest and luckiest jiggly mom there can be!

We will be the proud parents of three beautiful little girls! And then it hit me… this will probably be the last time ever being pregnant. Never again will my belly be this big. Never again i will feel new life growing inside me! Never again i will get to wonder how she will look, how her character will be, how her voice will sound.

Especially the last couple of weeks of pregnancy are just too surreal… a full-term baby, ready to be born is moving around in there. But when? The waiting, expecting, wondering. It’s all such a precious experience.

So we decided to celebrate this moment and capture it’s beauty, power and romance in this photoshoot. Getting myself off the couch, out of my comfy stretchy pants and wide sweater… and in to the prettiest outfits I could still fit into. (Not much as you can see) Making an effort to do my hair and even put on a little bit of make-up!

And yes, i know… my belly is really huge. And I decided to be extremely proud of it! As i’m also going to be of my body after giving birth… so thankful for my 3 baby girls it has given me. I will be giving myself time and respect to heal while my body nourishes my two youngest daughters. The woman’s body is so strong and giving. Never thought I could do all of this… I’m in awe of all that is happening at this moment.  I’m just so thankful.

Today is the 29th… three days past my due date. But i’m not holding my breath. She is quite comfy in there. Im guessing she will present herself around 41 weeks. Just as her sisters did! In the meantime we are being patient and happy what every day brings us while we wait on the new little Wild child.

Follow our Instagram and Facebook page to be kept updated on all baby-arrival news!

 

7

So here the result of the 39 weeks and 5 days pregnancy shoot!

Enjoy!

Photography: Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Expecting Wild

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

apr 13, 2017

Dat elke zwangerschap anders is dat weten we allemaal wel… maar iets weten of ervaren is toch iets anders. Ik mag gerust zeggen dat ik deze derde zwangerschap ietsje (boel) heb onderschat. 

Been there, done that… doe ik er wel gewoon even bij. Uuuuh, nope. Dus niet. En nu met 38 weken zwangerschap besef ik me dat die “zwangerschap bubbel” die ik twee keer eerder heb mogen ervaren, dat gevoel van “ik ben er klaar voor, laat maar komen” er gewoon niet is.

 

De bubbel

Het zal vast voor elke zwangere anders zijn en anders worden ervaren, maar bij mij is de bubbel een soort van state of mind waarin je beland in de laatste weken van de zwangerschap. Een zone waarin tijd vertraagd en je hoofd niet alles meer helder registreert. Meer omdat het allemaal niet meer belangrijk is. Je laat alles los. Daarmee ook enige angst of negatieve gevoelens naarde bevalling toe… sterker nog, je krijgt er zin in, het verlangen naar je baby word groter dan de huivering om te moeten bevallen. Je wilt je kindje in je armen, en vooral ook uit je buik.

Op het moment dat bij mijn vorige twee zwangerschappen de weeën begonnen, zat ik zo diep in de bubbel dat mijn lichaam kneiter veel endorfine aanmaakte! Met andere woorden, super fijne bevallingen gehad waarin ik alles aankon en alle weeën zonder problemen kon handlen.

 

Wanneer dan?

Maar nu… 38weken zwangerschap en geen bubbel, geen relaxte laat maar komen state of mind. Ik ben me pijnlijk bewust van alles waarin in mijn lichaam gebeurt en straks gaat gebeuren.

Als op een middag mijn kleine meisje in mijn buik draait en van buiten af zie ik de vorm van elleboogjes, voetjes, billletjes en scheenbeentjes… Ik voel haar draaien tegen mijn darmen, duwen tegen mijn ribben en drukken in mijn bekken. En opeens voel ik niet alleen vertedering en liefde… Tot mijn spijt komt er inneens het bezef dat er iets in mij leeft, iets groots, iets enorms, en dat iets drukt op al mijn organen…en dat iets moet er straks uit! Ik voel lichte paniek opkomen. Mijn hart slaat op hol mijn keel knijpt dicht en ik krijg bijna geen lucht meer! En plotseling schrik ik van mijn eigen gedachtenstroom. Dit voelt zo naar en eng, ik herken mezelf gewoon even niet meer. 3 zwangerschappen en voor het eerst ervaar ik zulke nare emoties bij mezelf. Van de schrik ben ik in een klap weer nuchter, dit slaat nergens op. Een paar keer diep ademhalen. Mijn hart bonkt nog na, en langzaam voel ik de adrenaline wegebben.

 

What is happening!?

Ik ga bij mezelf na. Waarom sta ik er nu zo anders in dan de vorige twee keer? Misschien is het wel dat ik ook geen tijd en ruimte in mijn leven maak om in die bubbel te komen. Ik ben zelfstandig ondernemer, dus dan ga je wat langer door… ik heb al twee lieve meisjes rondrennen, en daarnaast nog een mega verbouwing van onze hele bovenverdieping.

Nu gaan de meisjes al erg vaak naar de opa’s en oma’s en doe ik het lichamelijk heel rustig aan… in mijn hoofd is het een ander verhaal.

Ik “moet” zoveel van mezelf, en dat is normaalgesproken niet erg. Omdat ik die dingen allemaal graag zelf wil doen. En dan moet je jezelf af en toe puschen… Maar ik merk dat wat ik de laatste tijd van mezelf verlang niet realistisch meer is met 38 weken in een 3e zwangerschap.

 

Ik “Moet”…

De checklist is oneindig en veel dingen daarop zijn op dit moment totaal onnodig.

Ik “moet” nu helemaal niet elke dinsdag een vlog online zetten… zoveel volgers heb ik toch nog niet op dit moment. Dat kan ik ook wel weer oppikken na de kraamweken.

Ik “moet” nu niet naar alle feestjes en verjaardagen waar we worden uitgenodigd. Lichamelijk is dat niet meer te doen.

Ik “moet” nu niet perse een enorm moestuin aanleggen in de tuin. Dat kan ook later.

Ik “moet” nu niet onze hele financiën gaan checken en regelen. Dat kan ik uitbesteden, het lukt mij gewoon niet meer.

Ik “moet” nu niet perse mijn website alle social media up to date houden en iedereen intensief volgen. (Hoe leuk ik dat ook vind)

Ik “moet” nu niet perse allemaal leuke dingen te doen mijn andere twee liefe meisjes. (Ja, deze doet wel pijn) Maar dat gaat nu even niet. Ik ben zo moe… Ze mogen bij mij komen knuffelen en kroelen, en praten en Haley mag zelfs bij me komen drinken… meer heb ik niet te bieden op het moment.

Ik “moet” niet, ik moet niet ik moet niets!

Tijd om prioriteiten te stellen en de druk die ik zelf op mij leg te verlagen. Beseffen dat 90% van deze dingen niet “echt moeten” maar dat ik die druk die ik voel door mij zelf gecreëerd is. En ik dus ook zelf kan wegnemen… Tijd om twee versnellingen terug te schakelen. Ik rond nog enkele projecten rustig aan af en dan eerst maar even een klein meisje op de wereld zetten.

Hoog tijd voor die zwangerschap bubbel die maar weg blijft… Als het niet vanzelf komt, dan blaas ik wel een bubbel om me heen. Ook goed. x

 

Photography: Michiel Fook

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id='1']

Gezocht: Zwangerschap Bubbel #Timeout

TAGS:
[st-tag-cloud]

COMMENTS:

LEES OOK:

[related-posts-thumbnails]