We dachten compleet te zijn. We waren gelukkig met ons gezin, het voelde als “af”. En we zaten er zo erg naast.

Jij vulde een leegte in ons hart waarvan we niet eens wisten dat hij daar was. Wij zitten alle vier op een roze wolk, en we houden zo, zo, zoveel van jou!

Van het eerste moment dat ik je in mijn armen had, nog samen verbonden door het navelstreng wist ik meteen… Ik ken jou! Jij hoort bij ons, zonder jou zijn wij niet compleet!

Ons kleine gezinnetje van vier is nu ineens een quintuple! En met z’n vijfjes gaan we de wereld verkennen en avonturen beleven!

Op dit moment ben je twee weekjes oud, lig je in mijn armen, en je slaapt. Je bent zo mooi en lief… Ik zal je altijd vasthouden als je dat nodig hebt, naar je juisteren als je gehoord wilt worden, ik zal je vangen als je valt, en je voortstuwen als je probeert te vliegen.
Voor mij, zul jij voor altijd mijn baby zijn, zoals je hier in mijn armen ligt te slapen.

Je bent zo klein. Zo puur, So lief. We hebben je schoonheid en onschuld vereeuwigd. Zodat we dit moment kunnen koesteren en voor altijd kunnen bewaren.

Wij-houden-zo-veel-van-jou!