Mama kwijt

Mama kwijt. Je telefoonnummer op de arm van je kindje schrijven (of een bandje) want stel ze raakt ons kwijt als we op stap zijn. Of je 7 jarige door de hele wijk zoeken omdat hij of zij compleet de tijd vergeten is. “Je zou toch om 6 uur thuis zijn!?”

Deze dingen geven spanning en met 3 kinderen ben ik de hele tijd bezig met controleren of mijn 3 pulletjes in zicht zijn als ik ergens heen ga. Doodvermoeiend.

Tot een vriendin van mij de oplossing had: haar kids droegen een leuke horloge van One2track waarmee ze niet alleen de tijd konden aflezen, maar waarmee ze ook kon zien waar ze waren. Daarnaast kon ze de kinderen opbellen en ze als een ware 007 met hun horloge de telefoon konden opnemen. (Wie heeft dat niet als kind vroeger “zogenaamd” gespeelt!?) En je kunt met die telefoons een aantal telefoonnummers invoeren die de kinderen zelf kunnen bellen plus een noodknop voor als er iets aan de hand is. Er zit verder alleen nog een stappenteller en dat was het.

Dat klonk mij wel een fijn idee. Helemaal ook omdat dit ook weer geen mobieltjes of smartwatch zijn. Ik vind dat schermpjes en buiten spelen niet samen gaan. Als je speelt moet je spelen en niet weer achter een beeldscherm kruipen met je vriendjes. En een mobieltje raak je ook sneller kwijt.

Op het horloge zitten verder geen apps of spelletjes. Puur, klokkijken, locatie en bereikbaarheid. Een mooi alternatief op een mobieltje om de kinderen toch bereikbaar te hebben.

Dus we gingen het uittesten. One2track stuurde ons 3 horloges toe inclusief simkaarten om uit te proberen.

De horloges zien er mooi en stevig uit. De setup moest ik even voor gaan zitten maar was uiteindelijk zo gedaan en de horloges konden om.

Vooral bij de twee kleinste dames (4 en 6 jaar) was de belfunctie heel interessant. We werden dan ook om de 10 minuten gebeld “voor de leuk” en het beltegoed dat erbij zat was dan ook vrij snel op.
Maar zodra de nieuwigheid eraf was ging dat vanzelf over en werd er alleen nog maar gebeld voor echte redenen. Ook als wij de meiden proberen te bereiken nemen ze op. Dus wat betreft bereikbaarheid werkt het erg goed.

Locatie vind ik vooral handig als de oudste twee alleen met een vriendinnetje op pad gaan. Je kunt zien waar ze uithangen dus als je ze zoekt of iets met ze afspreekt kun je gemakkelijk zien waar ze zijn. De meiden weten ook dat we kunnen zien waar ze zijn en dat vinden ze zelf ook een fijn idee.
De horloge ververst de locatie elke 10 min. (Indien je de frequentie hoger zet is het beltegoed ook veel eerder op. Maar je kunt deze dus ook hoger instellen indien je dat fijner vind.
Ook kun je als ouder alarm klokjes instellen, dus zodra het tijd is naar huis te komen kun je een wekkertje laten afgaan. Zo kan je kind de tijd niet vergeten.

Door corona hebben we nog geen uitstapjes gemaakt, maar dat zal dit jaar vast wel komen. Zodra je je kleine uit het oog verliest kun je via de ap op je telefoon zien waar hij of zij is en volstaat een telefoontje naar het horloge om je kleintje gerust te stellen terwijl je er naartoe loopt. Handig!

Het horloge gaat alleen bij ze om als we de deur uit gaan, dus thuis dragen het horloge niet. Miley’s school “vind” dat het een smartwatch is dus hij mag niet om. We moeten ze even duidelijk maken dat er geen spelletjes op staan en dat de bel-functie tijdens schooltijden geblokkeerd is. Dat kun je via de app op je telefoon allemaal gemakkelijk instellen. Dus even afwachten wat de respons daar op is.

Na opladen gaat de batterij 3 dagen mee. Het tegoed is makkelijk op te waarderen via de ouder app en verder zijn de modellen die wij hebben gekozen waterdicht (je kunt er dus wel mee douchen maar niet mee zwemmen)

Hoe dan ook zijn we heel tevreden met de horloges.
Ze doen wat ze moeten doen en de kinderen vinden het heel stoer om te dragen. Wij gerust, kinderen happy. Iedereen wint.

Lijkt zo’n kinder horloge-telefoon jou dé uitkomst? Dan mag ik je blij maken met 10% extra kassakorting bij gebruik van mijn code “Wild10” deze code is de komende 14 dagen geldig

Volgens mij kent elke ouder wel de schrik van je kindje uit het oog te verliezen. Ik ben zelf ooit eens in de sloot gesprongen om daarin te zoeken! Gelukkig zat ze ergens anders verstopt. Wat een schrik. Ben jij je kindje wel eens een moment kwijt geweest? Vertel je verhaal in de comments op insta (check onderaan de pagina de link naar de insta post)

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CP-96oBDbMN/embed/” width=”612″ height=”710″]

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Mother Empowerment Weekend

Mother Empowerment Weekend. Ik was een paar weken geleden met een groep moeders bij het M.e wknd een creatie van Marinka Joanne Ik kwam naar dit weekend om met een aantal onderdelen deel te nemen een een aantal onderdelen te fotograferen. Dit deed ik samen met Mae October zo konden we samen het hele weekend vastleggen en tussendoor ook zelf wat mee krijgen van de essentie van dit weekend. (in deze blogpost heb ik de foto’s gebruikt die ik zelf genomen heb, Jolanda Marti )

Ik heb dit weekend ervaren als 3 dagen waarbij moeders even alle verplichtingen aan het thuisfront konden loslaten en zichzelf weer even konden terugvinden. Even niet 100x mama horen, even alleen naar de wc, even weer voelen wat het is om weer “gewoon jij” te zijn en wie dat nu is geworden na alles wat veranderd is sinds dat je moeder (to be) geworden bent. Helemaal na een vreemd jaar met alle lockdowns zijn veel mama’s verschrikkelijk eenzaam geworden op hun onbewoond eiland met hun kids. Nog nooit is het zo duidelijk voelbaar geweest hoe het moederschap kan isoleren en je je kunt vervreemden van jezelf.

Het weekend werd vrijdagavond afgetrapt op de prachtige locatie midden in de natuur met een Welkom moment vervolgd door een yin yogasessie.

Veel van de vrouwen waren licht tot flink gespannen… helemaal alleen ergens heen waar allemaal vreemden zijn en je ook nog je kindjes bij je partner/grootouders achtergelaten. Zal het allemaal gemoedelijk gaan thuis? Zal/zullen je kindje(s) je missen? Zal JIJ het volhouden zonder je kleintje(s)? Zal je je wel op je gemak voelen bij al die onbekenden? Maar het feit dat we allemaal min of meer door dezelfde soort emoties gingen gaf rust. Je bent er niet alleen in. En een eerste verbinding was gemaakt.

Zaterdag was er yoga om de dag te starten en in de middag hebben een Moonlodge ceremonie gedaan a.k.a. Zweethut maar iets milder, dus niet meteen hardcore standje pizzaoven. Was een geweldige ervaring! (wil je dat ik een gedetailleerder verslag doe van mijn ervaring? Laat even weten in de coments als je het interessant lijkt om te lezen)

En om de zaterdag af te sluiten werd er in de avond gegeten aan het kampvuur en gezellig bij het vuur gekletst tot in de avontuurtjes.

Zondag begon met het meest intense onderdeel van het weekend. Een Woomb healing ceremonie waar ceremoniële cacao gedronken werd. Deze mocht ik vastleggen. En hoe nuchter je hier ook instapte, uiteindelijk hield bij deze editie niemand het droog. De woorden kwamen binnen en het voelde veilig genoeg om je open te stellen en te voelen waar eventuele pijn zat die soms zelfs onbewust werd meegedragen. Een moment om pijn en verdriet los te laten. Heftige emoties, van schaterlach tot vele tranen. De opluchting van het loslaten wat zichtbaar was bij alle deelneemsters. Kippenvel. Ik vond het heel mooi en heftig om deze prachtige momenten te hebben mogen fotograferen.

Zondagmiddag was het ligconcert van Pleuni waaraan ik kon deelnemen. Wat heerlijk om je weg te laten zakken en mee te laten voeren door de rivier van klanken. Intens ontspannend. Zo bijzonder om ervaren te hebben wat klanken en luchttrillingen kunnen doen.

Voor alle deelnemers was er een geweldige catering aanwezig en ze konden hun weekend aanvullen met een massage.

Heel gek hoe verbonden je je kunt voelen na 1 weekend met een groep vrouwen die je nooit eerder ontmoet hebt. Maar dat is wat dit weekend met mensen doet. Het verbind, het geeft herkenning, het maakt iets los bij alle deelnemers. Creëert ruimte in je hoofd, zet dingen in het juiste perspectief en werkt helend.

Hoe hard heb jij even zo’n weekend nodig voor jezelf?

 

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CP5W3DbjYNQ/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Jaaaah daar is die zomer eindelijk

Jaaaah daar is die zomer eindelijk. Jeetje, voor mijn gevoel hebben de zonnige dagen nog nooit zo lang op zich laten wachten. Al die regen was wel even fijn voor de natuur, minder goed voor mijn state of mind. We kijken niet meer terug, alleen nogmaar uit naar de komende zomer.

Eindelijk eindelijk eindelijk konden deze week de zomerjurkjes korte broekjes en dunne shirtjes uit de kast. Wat een rijkdom. Zonder zware jas, laagjes van vesten en lange mouwen. Gewoon wat lichte luchtige kleding aanslingeren lichte zomerschoenen en sandalen of gewoon blote voeten. En de deur zorgeloos achter je dicht trekken.

Deze dagen zijn de kleertjes die we gekregen hebben van @all_gems_organic_kidswear echt favoriet vooral de lange gele jurk is populair bij de meisjes. En eindelijk zijn de geschikte temperaturen aangebroken om het aan te kunnen trekken. Feest!

Door de zon voelen we ons 10 kilo lichter. Zowel kwa aankleding als mentaal. Dit was nodig. Het bos in, het water op, de velden in en de natuur in. Onvoorstelbaar hoeveel mooier de wereld ineens lijkt als de zon schijnt en alle kleuren van de lente je begroeten.

Met dit klimaat zijn onze kinderen ook liever voor elkaar, minder gekibbel, gewoon lekker samen spelen. Minder in elkaars vaarwater. En als ik ze zo zie spelen en zorgen voor en met elkaar ontploft mijn hart. Wat heb ik toch een enorme mazzel met zulke mooie kleine vrouwen in mijn leven.

Het is grappig hoe iedereen direct bij de eerste zonnestralen de natuur in trekt. We hebben het als mensen gewoon nodig die natuur, dat voel je aan alles in je lijf, de connectie is gewoon nodig om weer op te laden en te ontspannen. Onvoorstelbaar dat niet meer mensen zich dan zorgen maken en er harder aan trekken om deze planeet en onze natuur te beschermen denk ik op die momenten.

Ben jij ook al heerlijk de natuur in gedoken deze week? Waar ben je geweest om op te laden?

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/06/jaaaah-daar-is-die-zomer-eindelijk.-jeetje-voor-mijn-gevoel-hebben-de-zonnige-dagen-nog-nooit-zo-lan.jpg” size=”large”]Jaaaah daar is die zomer eindelijk. Jeetje, voor mijn gevoel hebben de zonnige dagen nog nooit zo lang op zich laten wachten. Al die regen was wel even fijn voor de natuur, minder goed voor mijn state of mind. We kijken niet meer terug, alleen nogmaar uit naar de komende zomer. Eindelijk eindelijk eindelijk konden deze week de zomerjurkjes korte broekjes en dunne shirtjes uit de kast. Wat een rijkdom. Zonder zware jas, laagjes van vesten en lange mouwen. Gewoon wat lichte luchtige kleding aanslingeren lichte zomerschoenen en sandalen of gewoon blote voeten. En de deur zorgeloos achter je dicht trekken. Deze dagen zijn de kleertjes die we gekregen hebben van @all_gems_organic_kidswear echt favoriet vooral de lange gele jurk is populair bij de meisjes. En eindelijk zijn de geschikte temperaturen aangebroken om het aan te kunnen trekken. Feest! Door de zon voelen we ons 10 kilo lichter. Zowel kwa aankleding als mentaal. Dit was nodig. Het bos in, het water op, de velden in en de natuur in. Onvoorstelbaar hoeveel mooier de wereld ineens lijkt als de zon schijnt en alle kleuren van de lente je begroeten. Met dit klimaat zijn onze kinderen ook liever voor elkaar, minder gekibbel, gewoon lekker samen spelen. Minder in elkaars vaarwater. En als ik ze zo zie spelen en zorgen voor en met elkaar ontploft mijn hart. Wat heb ik toch een enorme mazzel met zulke mooie kleine vrouwen in mijn leven. Het is grappig hoe iedereen direct bij de eerste zonnestralen de natuur in trekt. We hebben het als mensen gewoon nodig die natuur, dat voel je aan alles in je lijf, de connectie is gewoon nodig om weer op te laden en te ontspannen. Onvoorstelbaar dat niet meer mensen zich dan zorgen maken en er harder aan trekken om deze planeet en onze natuur te beschermen denk ik op die momenten. Ben jij ook al heerlijk de natuur in gedoken deze week? Waar ben je geweest om op te laden? ⋒

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CPplmk0jLnd/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]

Letterlijk afstand nemen om te reflecteren op je leven

Letterlijk afstand nemen om te reflecteren op je leven. Ik heb dat altijd gewoon nodig. Afgelopen jaar was op reis gaan bijna onmogelijk. Wat heeft jou erdoorheen gesleept dit jaar?

Voor mij is het altijd al helend geweest om eens in de 6 maanden minimaal zo’n 2 weken afstand van het dagelijse leven te kunnen nemen. Om erop te kunnen reflecteren vanaf een afstandje. Om er even uit te stappen en letterlijk vanaf een fijne afstand te kunnen aanschouwen waar we normaalgesproken volop middenin zitten. Niet perse luxe of duur. Maar wel echt eruit.

Die afstand helpt mij het grote plaatje te kunnen zien. Relativeren, afwegen, knopen doorhakken en koersen veranderen of bijsturen. De eerste week heb ik nodig om te ontkoppelen, de tweede week komt er ruimte voor helderheid, inspiratie en nieuwe inzichten.

Deze hele panini heeft daar lekker roet in het eten gegooid. Camping plekjes waren schaars en prijzig. En dit jaar lijkt het erop dat het reizen ook niet voor ons weggelegd is. Balen. Omdat we right about NU wel even wat afstand zouden kunnen gebruiken van dat stoofpotje called life waar we al een jaar in zitten te pruttelen.

Waar blijft de lente dan!? De weergoden hebben een baby gekregen die hun “weer afstandsbediening” tepakken heeft gekregen denk ik.

Elk denkbare weersomstandigheid zien we de revue passeren. Alsof ik naar een scène van een romantische kerst-commedie zit te kijken en er een jaar voorbij strijkt. Zon met 23 graden en ijskoude wind, gevolgd door hagel en wat natte sneeuw, dan halfbewolkt, dan trekt het dicht voor onweer en een hoosbui waarna de zon weer tevoorschijn komt. Kleed je daar maar eens op. Gelukkig hebben we onze @spetter_nl broekjes klaar staan om de regen te trotseren.

Wat ons dit afgelopen jaar erdoorheen heeft getrokken!? Deze 3 dingen:

1-Onze verbouwing
2-Een tropische zomer en onze oase van een achtertuin!
3-Een weekje in een yurt bij @for_rest_glamp

We missen gewoon ook onze bus. Ik zit er heel serieus aan te denken om de bus in de achtertuin te parkeren voor het vanlife gevoel.

Heb jij deze global panini nieuwe manieren moeten bedenken om met bepaalde dingen om te gaan omdat je oude gewoontes nu niet meer mogelijk waren?

Say whuuut!? Welke Quote van jou kindje zal je bij blijven?

Welke Quote van jou kindje zal je bij blijven? Say whuuut!? Van Haley's uitspraken valt mijn mond soms open. "Hey mama? Eigenlijk is je lichaam een soort kostuum van je ziel toch!?" Uuuh... even een moment met een bek vol tanden. Terwijl ik haar zin nog een keer door m'n hoofd liet gaan kon ik een grinnik niet onderdrukken. "Toch mama!?" Ik kijk op en ik zie twee enorme wijze blauwe ogen achter dikke glaasjes mij aanstaren. "Tjah, dat zou je zo kunnen zeggen ja. Dat heb je mooi gezegd liefje!" De vragen over de dood en wat er dan met je lichaam gebeurt passeren al de revue. Net als dat niemand 100% zeker weet wat er dan gebeurt. Dat je ergens heen gaat of dat je lichtje simpelweg uit gaat en verder niets. Ik heb haar een paar simpele voorbeelden gegeven van de verschillende dingen mensen denken/geloven. En dat jou "Ik" in je hoofd ook wel je "geest" of je "ziel" genoemd word. En dat je niet meer bewust in je lijf meer bent als je word begraven of gecremeerd. "Ik denk dat je geest uit je lijf gaat en naar de ruimte gaat, naar de sterren en planeten" Als stiekeme "Trekkie🖖" vind dat een leuke gedachte. Gezellig onze energie laten rond zweven in de kosmos. Haar theorie is wat mij betreft as good as any. Vanavond kwam ze dus ineens met die ene uitspraak waarvan ik stil werd. Ze had er over na zitten denken. Haar woorden blijven galmen in mijn hoofd. Je lijf is een soort "Een kostuum". Een kostuum die je bij geboorte hebt toegewezen gekregen. Vervolgens heeft deze wereld van mensen eigenschappen van de kostuums ingedeeld in hokjes: man of vrouw. Mooi of lelijk. Ras A, B C of D En dat zou dan onderdeel maken van wie je van binnen bent, je identiteit. Dat kostuum is bepalend voor hoe je behandeld word door de maatschappij. En dat vormt een mens. En in mijn hoofd zorgt dat voor kortsluiting. Want een lichaam, is een buitenkant een hoesje, een schil, een gedaante. Het IS niet wie je van binnen bent. Maar het heeft zeker wel invloed op wie je uiteindelijk word. Hoe treffend kunnen de woorden en gedachten van een kind zijn!? Zo puur en zuiver. Haley heeft vaker de neiging om gevoelsmatige dingen in een metafoor te gieten. Ik broed nog even verder op haar woorden.Van Haley’s uitspraken valt mijn mond soms open.

“Hey mama? Eigenlijk is je lichaam een soort kostuum van je ziel toch!?”
Uuuh… even een moment met een bek vol tanden. Terwijl ik haar zin nog een keer door m’n hoofd liet gaan kon ik een grinnik niet onderdrukken. “Toch mama!?” Ik kijk op en ik zie twee enorme wijze blauwe ogen achter dikke glaasjes mij aanstaren. “Tjah, dat zou je zo kunnen zeggen ja. Dat heb je mooi gezegd liefje!”

De vragen over de dood en wat er dan met je lichaam gebeurt passeren al de revue. Net als dat niemand 100% zeker weet wat er dan gebeurt. Dat je ergens heen gaat of dat je lichtje simpelweg uit gaat en verder niets. Ik heb haar een paar simpele voorbeelden gegeven van de verschillende dingen mensen denken/geloven. En dat jou “Ik” in je hoofd ook wel je “geest” of je “ziel” genoemd word. En dat je niet meer bewust in je lijf meer bent als je word begraven of gecremeerd.

“Ik denk dat je geest uit je lijf gaat en naar de ruimte gaat, naar de sterren en planeten”
Als stiekeme “Trekkie🖖” vind dat een leuke gedachte. Gezellig onze energie laten rond zweven in de kosmos. Haar theorie is wat mij betreft as good as any.

Vanavond kwam ze dus ineens met die ene uitspraak waarvan ik stil werd. Ze had er over na zitten denken. Haar woorden blijven galmen in mijn hoofd. Je lijf is een soort “Een kostuum”.

Een kostuum die je bij geboorte hebt toegewezen gekregen. Vervolgens heeft deze wereld van mensen eigenschappen van de kostuums ingedeeld in hokjes: man of vrouw. Mooi of lelijk. Ras A, B C of D En dat zou dan onderdeel maken van wie je van binnen bent, je identiteit.

Dat kostuum is bepalend voor hoe je behandeld word door de maatschappij. En dat vormt een mens. En in mijn hoofd zorgt dat voor kortsluiting. Want een lichaam, is een buitenkant een hoesje, een schil, een gedaante. Het IS niet wie je van binnen bent. Maar het heeft zeker wel invloed op wie je uiteindelijk word.

Hoe treffend kunnen de woorden en gedachten van een kind zijn!? Zo puur en zuiver. Haley heeft vaker de neiging om gevoelsmatige dingen in een metafoor te gieten. Ik broed nog even verder op haar woorden.

1e SUP dag 2021

[igp-video src=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/05/1e-sup-dag-2021.-het-zonnetje-scheen-en-het-voelde-als-een-mooie-lente-dag.-maar-de-wind-was-verrade.mp4″ poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/05/1e-sup-dag-2021.-het-zonnetje-scheen-en-het-voelde-als-een-mooie-lente-dag.-maar-de-wind-was-verrade.jpg” size=”large”]1e SUP dag 2021. Het zonnetje scheen en het voelde als een mooie lente dag. Maar de wind was verraderlijk koud. Tegen de tijd dat we heel optimistisch klaar voor vertrek stonden hadden we de korte mouwen ingeruild voor lange mouwen, vestjes en truien. Maar we gingen ervoor. We konden simpelweg niet langer wachten om het water op te gaan op onze nieuwe @moaiboards Er stond dus best veel wind en hier en daar stond flinke stroming. Daarom bleven we een beetje dicht bij het dorp en gingen we niet heel ver het natuurgebied in. Maar jongens wat was het heerlijk om weer even op het water te staan. Een perfect mjni voorproefje van wat er deze zomer allemaal gaat komen. Ondanks de stroming gleden de sups door het water. Michiel stond moeiteloos met de twee kleintjes op het stevige family board. Miley manoeuvreert tevreden met groot gemak haar sup door de slootjes. En mijn roze board voor pink ribbon was alles wat ik ervan gehoopt had. Serieus eraan te denken deze zomer yoga te gaan doen op deze sup. Voelt zo stevig en stabiel. Ons lintdorp is gelegen op de grenslijn waar twee natuurgebieden vol trekvogels elkaar raken. Met de sup kun je deze gebieden optimaal verkennen. Dat belooft een super leuke zomer dit gaat worden. Yay!! Hoe zou jij gaan suppen? Lekker alleen of met de hele familie op je board?

 

 

1e SUP dag 2021. Het zonnetje scheen en het voelde als een mooie lente dag. Maar de wind was verraderlijk koud. Tegen de tijd dat we heel optimistisch klaar voor vertrek stonden hadden we de korte mouwen ingeruild voor lange mouwen, vestjes en truien. Maar we gingen ervoor. We konden simpelweg niet langer wachten om het water op te gaan op onze nieuwe @moaiboards

Er stond dus best veel wind en hier en daar stond flinke stroming. Daarom bleven we een beetje dicht bij het dorp en gingen we niet heel ver het natuurgebied in. Maar jongens wat was het heerlijk om weer even op het water te staan.

Een perfect mjni voorproefje van wat er deze zomer allemaal gaat komen. Ondanks de stroming gleden de sups door het water. Michiel stond moeiteloos met de twee kleintjes op het stevige family board. Miley manoeuvreert tevreden met groot gemak haar sup door de slootjes. En mijn roze board voor pink ribbon was alles wat ik ervan gehoopt had. Serieus eraan te denken deze zomer yoga te gaan doen op deze sup. Voelt zo stevig en stabiel.

Ons lintdorp is gelegen op de grenslijn waar twee natuurgebieden vol trekvogels elkaar raken. Met de sup kun je deze gebieden optimaal verkennen. Dat belooft een super leuke zomer dit gaat worden. Yay!!

Hoe zou jij gaan suppen? Lekker alleen of met de hele familie op je board?

 

Moai SUP boards

MOAI boards heeft ons gezin voorzien van 3 kickass subs zodat we de water-velden meren en zeeën te verkennen. We willen onze partner MOAI boards bedanken voor hun steun en het mogelijk maken dat we onze video’s, vlogs en blogs kunnen blijven produceren.

Zoals altijd, is alles wat we met jullie delen 100% oprecht eigen mening, ervaring en gedachtes over de producten. We selecteren zorgvuldig de merken waarmee we willen samenwerken en promoten alleen bedrijven en producten waar we van houden.

Dankzij deze fijne partnerschappen met brands waar we compleet achter staan kunnen we doen waar we het meest van houden: Onze verhalen en afbeeldingen delen en het creëren van inspirerende content!

Deze blogpost is een samenwerkingsverband in de vorm van:
-Aan ons geschonken producten/diensten