De laatste paar maanden waren hectisch. Nu hebben we de kleine Quinn erbij. We leren haar langzaam beter kennen, en we hebben haar opgenomen in onze routines, of beter gezegd … we hebben totaal nieuwe routines moetten bedenken. Alles is anders. Nooit geweten dat een derde onverwachte baby ons leven zo ondersteboven zou kunnen gooien!
Zoiets simpels als onszelf en drie kinderen allemaal gewassen en gekleed in de auto zien te krijgen om ergens heen te gaan bleek een enorme uitdaging! En dan het verdelen van onze aandacht over drie meisjes. Gennoeg aandacht vinden we belangerijk dat verdienen ze, en niets minder, en tegelijkertijd proberen onszelf niet te verwaarlozen, daarnaast nog ons werk en ons huishouden.
Het voelde allemaal alsof we te veel balletjes in de lucht moesten houden…

Maar nu na die eerste vijf maanden, is het stof gezakt en zijn we allemaal gewend aan onze nieuwe levens, nieuwe positie, nieuwe rollen binnen het gezin als grote zus, een grote zus van twee kleine zussen en natuurlijk moeder en vader van drie kids. We krijgen dit nieuwe leven zo langzamerhand en beetje onder de knie! Onze nieuwe flow en gezinsdynamiek. En het is het allemaal zo dubbel en dwars waard geweest! Elke worsteling, elke crisis, elke berg die we hebben beklommen om deze overgang van 4 naar 5 te maken.

Het is een genot om deze drie fantastische dappere meisjes deze wereld te zien verkennen, elke boom beklimmen, van avontuur naar avontuur springen en met verwondering en verbeelding de wereld bekijken.
We overstromen van trots en liefde bij de gedachte dat wij hun ouders mogen zijn!
Hoe is het toch mogelijk!? Zoveel moois! Wat een geluk!