Tussen neus en lippen vraagt onze middelste zaterdag of we kunnen gaan skaten bij het strandje. “Jahoor dat kunnen we misschien wel even doen na het eten”

Maar er kwam vizite, er zat iets tegen met het klussen en we aten heel laat. Dus na het eten toen het ging schemeren waren er tranen: “maar we zouden gaan skaten” oops, helemaal niet meer aan gedacht… maar morgen weer een dag.

Zondag weer druk aan het verbouwen, terwijl de meiden zwemmen in het zwembadje. En weer onverwacht bezoek. We haasten ons daarna bij de aanbouw om het dak weer snel dicht maken omdat het zou gaan regenen in de nacht. En vrienden stellen voor dat we met hun gezellig zelfgemaakte pizza gaan eten. En daar hadden we alle 5 wel zin in.
Haley opperde nog: “maar we gaan wel skaten toch!? Dat hadden jullie beloofd”

We zeiden “we zien wel, misschien na het eten kunnen we een uurtje skaten” maar het was gezellig en tegen de tijd dat we naar huis liepen begon het alweer te schemeren.
Onze 6 jarige brak opnieuw in tranen uit, “maar jullie hadden het beloofd!!!” Shit. Ze heeft gelijk. En ik voel me rot dat we geen tijd gemaakt hebben om te gaan skaten. We hebben het weekend een beetje over ons heen laten komen en verder weinig moeite gedaan om dingen in te passen die uit de route lagen. Maar beloofd is beloofd, en die belofte was door ons verbroken.

Voor een kind van 6 kan een uurtje skaten de wereld betekenen, en we hebben het achtenloos haar als een wortel voorgehouden. Niet ok. En ik moet dit wel netjes goedmaken. En meteen de gelegenheid om het voorbeeld te geven van hoe je verantwoordelijkheid kunt nemen voor iets wat je gedaan hebt.

Ik geef haar eerst helemaal gelijk, bied een oprechte excuses aan en vertel haar dat we niet genoeg ons best hadden gedaan om te gaan skaten, dat dat niet eerlijk was van ons. En dat dat fout is.

Morgen houden we dag leeg. Niet klussen. Geen vizite. Helemaal niets. Zodra de grond een beetje droog is springen we in de auto en gaan we skaten. Ik kijk haar aan. En beloof het plechtig.
Morgen
Echt
Beloofd

Kind vergeeft het me en gaat tevreden naar bed met haar blik op Morgen. En ik hoop intens dat het niet de hele dag gaat regenen. ➾zie foto 4 🛹🤩

 

fotografie: Jolanda Marti

[igp-video src=”” poster=”https://wildandboho.com/wp-content/uploads/2021/08/tussen-neus-en-lippen-vraagt-onze-middelste-zaterdag-of-we-kunnen-gaan-skaten-bij-het-strandje.-jaho.jpg” size=”large”]Tussen neus en lippen vraagt onze middelste zaterdag of we kunnen gaan skaten bij het strandje. "Jahoor dat kunnen we misschien wel even doen na het eten" Maar er kwam vizite, er zat iets tegen met het klussen en we aten heel laat. Dus na het eten toen het ging schemeren waren er tranen: "maar we zouden gaan skaten" oops, helemaal niet meer aan gedacht... maar morgen weer een dag. Zondag weer druk aan het verbouwen, terwijl de meiden zwemmen in het zwembadje. En weer onverwacht bezoek. We haasten ons daarna bij de aanbouw om het dak weer snel dicht maken omdat het zou gaan regenen in de nacht. En vrienden stellen voor dat we met hun gezellig zelfgemaakte pizza gaan eten. En daar hadden we alle 5 wel zin in. Haley opperde nog: "maar we gaan wel skaten toch!? Dat hadden jullie beloofd" We zeiden "we zien wel, misschien na het eten kunnen we een uurtje skaten" maar het was gezellig en tegen de tijd dat we naar huis liepen begon het alweer te schemeren. Onze 6 jarige brak opnieuw in tranen uit, "maar jullie hadden het beloofd!!!" Shit. Ze heeft gelijk. En ik voel me rot dat we geen tijd gemaakt hebben om te gaan skaten. We hebben het weekend een beetje over ons heen laten komen en verder weinig moeite gedaan om dingen in te passen die uit de route lagen. Maar beloofd is beloofd, en die belofte was door ons verbroken. Voor een kind van 6 kan een uurtje skaten de wereld betekenen, en we hebben het achtenloos haar als een wortel voorgehouden. Niet ok. En ik moet dit wel netjes goedmaken. En meteen de gelegenheid om het voorbeeld te geven van hoe je verantwoordelijkheid kunt nemen voor iets wat je gedaan hebt. Ik geef haar eerst helemaal gelijk, bied een oprechte excuses aan en vertel haar dat we niet genoeg ons best hadden gedaan om te gaan skaten, dat dat niet eerlijk was van ons. En dat dat fout is. Morgen houden we dag leeg. Niet klussen. Geen vizite. Helemaal niets. Zodra de grond een beetje droog is springen we in de auto en gaan we skaten. Ik kijk haar aan. En beloof het plechtig. Morgen Echt Beloofd Kind vergeeft het me en gaat tevreden naar bed met haar blik op Morgen. En ik hoop intens dat het niet de hele dag gaat regenen. ➾zie foto 4 🛹🤩

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

Deze blogpost kun je hieronder terugvinden op mijn Instagram page en klik vooral op de “volg” button om op de hoogte te blijven van al mijn nieuwe blogposts!

[igp-embed url=”https://www.instagram.com/p/CSr8yQXDjTB/embed/” width=”612″ height=”710″]

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]