Van Haley’s uitspraken valt mijn mond soms open.
“Hey mama? Eigenlijk is je lichaam een soort kostuum van je ziel toch!?”
Uuuh… even een moment met een bek vol tanden. Terwijl ik haar zin nog een keer door m’n hoofd liet gaan kon ik een grinnik niet onderdrukken. “Toch mama!?” Ik kijk op en ik zie twee enorme wijze blauwe ogen achter dikke glaasjes mij aanstaren. “Tjah, dat zou je zo kunnen zeggen ja. Dat heb je mooi gezegd liefje!”
De vragen over de dood en wat er dan met je lichaam gebeurt passeren al de revue. Net als dat niemand 100% zeker weet wat er dan gebeurt. Dat je ergens heen gaat of dat je lichtje simpelweg uit gaat en verder niets. Ik heb haar een paar simpele voorbeelden gegeven van de verschillende dingen mensen denken/geloven. En dat jou “Ik” in je hoofd ook wel je “geest” of je “ziel” genoemd word. En dat je niet meer bewust in je lijf meer bent als je word begraven of gecremeerd.
“Ik denk dat je geest uit je lijf gaat en naar de ruimte gaat, naar de sterren en planeten”
Als stiekeme “Trekkie🖖” vind dat een leuke gedachte. Gezellig onze energie laten rond zweven in de kosmos. Haar theorie is wat mij betreft as good as any.
Vanavond kwam ze dus ineens met die ene uitspraak waarvan ik stil werd. Ze had er over na zitten denken. Haar woorden blijven galmen in mijn hoofd. Je lijf is een soort “Een kostuum”.
Een kostuum die je bij geboorte hebt toegewezen gekregen. Vervolgens heeft deze wereld van mensen eigenschappen van de kostuums ingedeeld in hokjes: man of vrouw. Mooi of lelijk. Ras A, B C of D En dat zou dan onderdeel maken van wie je van binnen bent, je identiteit.
Dat kostuum is bepalend voor hoe je behandeld word door de maatschappij. En dat vormt een mens. En in mijn hoofd zorgt dat voor kortsluiting. Want een lichaam, is een buitenkant een hoesje, een schil, een gedaante. Het IS niet wie je van binnen bent. Maar het heeft zeker wel invloed op wie je uiteindelijk word.
Hoe treffend kunnen de woorden en gedachten van een kind zijn!? Zo puur en zuiver. Haley heeft vaker de neiging om gevoelsmatige dingen in een metafoor te gieten. Ik broed nog even verder op haar woorden.
