๐—ฃ๐—ผ๐˜€๐˜-๐—ฝ๐—ฎ๐—ป๐—ฑ๐—ฒ๐—บ๐—ถ๐—ฐ-๐—ฝ๐—ฎ๐—ฟ๐˜๐˜† Verdikkie, het meisje word 4 jaar en alweer geen feestje. Gemeen. Het voelt gewoon gemeen. En natuurlijk maken we er een feestje van, maar waar zijn de mensen, de vrienden en familie die om haar heen staan te zingen en klappen als ze haar kaarsjes uit blaast. 2 jaar naar een verjaardag toe leven is echt veel te lang voor een kind van 4. Ze heeft letterlijk de helft van haar leven gewacht tot ze een verjaardag kon vieren. Het gewenste thema van het gedroomde feestje ging de afgelopen 2 jaar over van "kleine olifanten feestje" op "paw-patrol feestje" op "Anna en Elsa feestje" Weet je nog? Het is druk in de gang, bedrijvig in de keuken, rumoerig in de woonkamer, gezellig in de tuin. Muziekje staat gezellig aan. De jarige job is de Princess des huizes en leider van de roedel tussen de benen door rennende kinderen die het feest onveilig maakt. De hapjes en snoepjes, taartjes en Koekjes. De snippers inpakpapier die hier en daar over de grond blijven slingeren, de lege verdwaalde kopjes op de vensterbank, de deurbel die gaat en er weer nieuwe mensen voor de deur staan met een grote glimlach om de jarige te feliciteren. Voor een tweede rij op jaar is er niets daarvan. We hangen natuurlijk vlaggetjes op, eten iets lekkers, spelen wat spelletjes, knutselen iets, we zetten zelfs een muziekje op en hebben het gewoon echt wel leuk. Maar het duurt 3 dagen voor we die taart op hebben. En het huis voelt wel wat leeg aan voor een verjaardagsfeestje. We hebben vandaag spontaan last-minute toch een corrie-proof feestje gevierd. Buiten in de voortuin op voldoende afstand een taartje gegeten met enkele familieleden. Geen thema, geen grote menigte, maar er waren vlaggetjes, er werd gezongen, er waren wat cadeautjes. Het was klein maar het effect op mijn baby was groots. Ze straalde. Eindelijk een beetje een feestje. Van de (na)zomer als we weer alles mogen (?) gaan we een inhaal feest geven. We nodigen iedereen uit die we kennen en vieren alle verloren verjaardagen, we vieren ons nieuwe huis, we vieren onze gemiste trouwdag, en vieren we het leven! Nog even volhouden. Onze post-pandemic-party is in het vizier! Waar kijk jij naar uit?๐—ฃ๐—ผ๐˜€๐˜-๐—ฝ๐—ฎ๐—ป๐—ฑ๐—ฒ๐—บ๐—ถ๐—ฐ-๐—ฝ๐—ฎ๐—ฟ๐˜๐˜† Verdikkie, het meisje word 4 jaar en alweer geen feestje. Gemeen. Het voelt gewoon gemeen. En natuurlijk maken we er een feestje van, maar waar zijn de mensen, de vrienden en familie die om haar heen staan te zingen en klappen als ze haar kaarsjes uit blaast.

2 jaar naar een verjaardag toe leven is echt veel te lang voor een kind van 4. Ze heeft letterlijk de helft van haar leven gewacht tot ze een verjaardag kon vieren. Het gewenste thema van het gedroomde feestje ging de afgelopen 2 jaar over van “kleine olifanten feestje” op “paw-patrol feestje” op “Anna en Elsa feestje”

Weet je nog? Het is druk in de gang, bedrijvig in de keuken, rumoerig in de woonkamer, gezellig in de tuin. Muziekje staat gezellig aan. De jarige job is de Princess des huizes en leider van de roedel tussen de benen door rennende kinderen die het feest onveilig maakt.

De hapjes en snoepjes, taartjes en Koekjes. De snippers inpakpapier die hier en daar over de grond blijven slingeren, de lege verdwaalde kopjes op de vensterbank, de deurbel die gaat en er weer nieuwe mensen voor de deur staan met een grote glimlach om de jarige te feliciteren.

Voor een tweede rij op jaar is er niets daarvan. We hangen natuurlijk vlaggetjes op, eten iets lekkers, spelen wat spelletjes, knutselen iets, we zetten zelfs een muziekje op en hebben het gewoon echt wel leuk. Maar het duurt 3 dagen voor we die taart op hebben. En het huis voelt wel wat leeg aan voor een verjaardagsfeestje.

We hebben vandaag spontaan last-minute toch een corrie-proof feestje gevierd. Buiten in de voortuin op voldoende afstand een taartje gegeten met enkele familieleden. Geen thema, geen grote menigte, maar er waren vlaggetjes, er werd gezongen, er waren wat cadeautjes. Het was klein maar het effect op mijn baby was groots. Ze straalde. Eindelijk een beetje een feestje.

Van de (na)zomer als we weer alles mogen (?) gaan we een inhaal feest geven. We nodigen iedereen uit die we kennen en vieren alle verloren verjaardagen, we vieren ons nieuwe huis, we vieren onze gemiste trouwdag, en vieren we het leven! Nog even volhouden. Onze post-pandemic-party is in het vizier!

Waar kijk jij naar uit?

 

Meepraten over dit onderwerp kun je het beste doen op Instagram: @wildandboho! Laat een reactie achter onder deze post of onder de instagram post van deze blogpost.

 

Deel deze blogpost

[supsystic-social-sharing id=’1′]

 


You might also like to read:

[related-posts-thumbnails]